- Remco Evenepoel wygrał 77. Tour de Pologne. Jednak najwięcej mówiono o wypadku Fabio Jakobsena
- W pierwszym etapie Holender został zepchnięty przed swojego rodaka Dylana Groenewegena i trafił do szpitala
- W rozmowie z PAP Czesław Lang przedstawił najnowsze informacje o stanie zdrowia Jakobsena
- Dyrektor wyścigu odniósł się również do zarzutów, że meta w Katowicach jest zbyt niebezpieczna
Tour de Pologne zaczął się nieszczęśliwie wypadkiem Holendra Fabio Jakobsena na mecie w Katowicach …
Wypadek był spowodowany oczywistym faulem Dylana Groenewegena. Martwiliśmy się o przetrwanie Jakobsena. Akcja ratunkowa była wzorowa. Lekarze ze św. Barbary w Sosnowcu, którzy go operowali, a co najważniejsze Fabio, nie odniósł poważnych obrażeń, których się obawialiśmy. Nie miał złamanego kręgosłupa, podstawy czaszki ani urazów mózgu.
Wiele osób później skrytykowało finisz w Katowicach jako zbyt niebezpieczny. Kolarze jeżdżą lekko w dół i rozwijają w Tour de Pologne najwyższe prędkości, nawet do 80 km / h. Simon Geschke z ekipy CCC napisał na portalu społecznościowym, że co roku powtarza się „głupi etap do Katowic”.
A kiedy Geschke skończył w Katowicach? Jakoś go nie widziałem, to go nie dotyczy. O opinię należałoby zapytać Ackermanna, Kittela, Greipela, czyli zawodników walczących pod „Spodkiem” o zwycięstwo. W Katowicach było bezpieczniej niż np. W niedzielę w Krakowie, gdzie kolarze skończyli na ławce, ciasno, obok siebie, a w każdej chwili mogło się zdarzyć coś złego. W Katowicach peleton jechał pierwszy pod górkę i tam odbywała się już selekcja. Słabsi odpadli, stawka się rozciągnęła i ostatecznie na czele pozostało tylko dwóch najsilniejszych graczy.
Jeśli chodzi o nienawiść do organizatorów, najlepszą odpowiedzią była reakcja kibiców. Tysiące ludzi na trasie, wszyscy uśmiechnięci, szczęśliwi, biało-czerwone flagi. Ta energia pokryła milion razy komentarze wszystkich tak zwanych koneserów, ekspertów i rzeczników. Gdyby ich opinie były uczciwe, można by je zaakceptować, ale czy to tylko odcisk palca? Dlaczego był wypadek? Ponieważ jeden Holender pchnął innego Holendra na balustradę, wystawiając mu łokieć. Prosta piłka.
W dyskusji po katastrofie w Katowicach głos zabrał Gianni Bugno ze Stowarzyszenia Zawodowych Kolarzy. Wzywa do ujednolicenia przeszkód, aby organizatorzy nie mogli ich swobodnie wybierać, aby były bezpieczniejsze.
Bardzo dobrze. Popieram. Jeśli jest ktoś mądry i wymyśli jeden standard przeszkód, dostosujemy się. Dzięki Bogu przeszkody w Katowicach złagodziły upadek Jakobsena. To był bardzo dynamiczny wypadek, a kiedy patrzymy dziś na jego skutki, to po prostu popękana twarz. To nie przeszkody były „winne”, ale rowerzysta, który zepchnął na nie swojego rywala. Teraz ten kolarz będzie odpowiadał za to przed komisją dyscyplinarną UCI (International Cycling Union – PAP).
Czy masz bardziej szczegółowe informacje na temat stanu zdrowia Jakobsena?
Bez krwiaka, bez złamań kości, bez bólu głowy. To był cud, bo wypadek wyglądał strasznie. Fabio nadal przebywa w szpitalu w Sosnowcu. Jest świadomy, pisze SMS-y, ale nie może mówić, ma w ustach rurkę. Wszystko dobrze się goi, nie ma uszkodzonej krtani. Przyszła do niego rodzina i narzeczona. Zadbaliśmy o jego gości. Nasz sędzia, trafiony na mecie, też czuje się lepiej. Mamy z nim kontakt.
Tour de Pologne był pierwszym wyścigiem etapowym World Tour po przerwie w pandemii. Czy wszystkie nowe procedury zadziałały? Jaka była ocena organizatorów przez obserwatora UCI?
Przed wyścigiem wszyscy zawodnicy, organizatorzy, sędziowie i kierowcy zostali sprawdzeni pod kątem koronawirusa. Hotele, restauracje, starty etapów, meta – wszędzie obowiązywała zasada „bąbelków”, zespoły były tylko we własnej grupie, to samo dotyczyło sędziów, organizatorów itp. Komisarz UCI ocenił, że Tour de Pologne jest wzorem do naśladowania dla innych ras. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, otrzymaliśmy 100 punktów na 100 możliwych. Nie było sytuacji, w której samochód jechał pod prąd wyścigu lub kolarze pomylili trasę. Żaden wentylator nie przebiegł pod kołami. Wracając do przeszkód: komisarz UCI nie miał żadnych krytycznych uwag.
Pod względem rywalizacji sportowej wyścig był ciekawy.
To był naprawdę fascynujący wyścig. Drugi etap wygrał mistrz świata Mads Pedersen, w Bielsku-Białej swoją klasę pokazał Richard Carapaz, w sobotę fantastyczna akcja Remco Evenepoela, a na koniec emocjonujący finisz w Krakowie i zwycięstwo Davide Balleriniego. Polacy pięknie się zaprezentowali. Odkryciem wyścigu okazał się Kamil Małecki. Zaimponował mi na scenie w okolicach Bukowiny Tatrzańskiej. Wiem, co to znaczy biec na przerwie i dać się złapać. Wtedy kolarze poddają się i na tak trudnym etapie mogą stracić pół godziny, a Kamil pozostał na czele i zakończył wyścig na szóstym miejscu. Rafał Majka finiszował tuż za podium, ale chwal go za walkę. Z drugiej strony Evenepoel stwierdził, że nie bez powodu nazywa się go „drugim Eddy Merckxem”. Współczuję Carapazowi. Gdyby nie wypadek, tak łatwo przegapiłby ucieczkę Evenepoela.
Czy planujesz zmienić trasę w przyszłym roku pod względem Katowic i wyścigu w ogóle?
Do wszystkich ekspertów kieruję propozycję: zacznijmy konkurs na nową trasę. Pozwól ludziom się wypowiedzieć. Zbierzemy wszystkie Twoje opinie i rozważymy je. Zgłaszają się miasta chętne do organizacji etapów. Weźmy konkurencję.
Mówisz poważnie?
Oczywiście. Czekam na propozycje. Wyścig trwa siedem dni, etap może mieć 180 km, codzienny transfer na start i do hotelu po etapie nie może trwać dłużej niż dwie godziny. A trasa musi zawierać etapy sprinterskie, góry i generalnie musi być ciekawa. Może będą fajne pomysły. Ogłosimy konkurs na Facebooku, ale wszystkie te warunki muszą być spełnione. I jeszcze jedno: musi być ktoś chętny do współpracy ze mną, właścicielem miasta, gotowy zaangażować się organizacyjnie i finansowo.
