Astronomowie badający tajemnicze sygnały zidentyfikowali zaskakującą lokalizację w przestrzeni kosmicznej, która jest bliżej niż wcześniej oczekiwano. Fast Radio Bursts (FRB), tajemnicza seria jasnych błysków, pochodzi z galaktyki odległej o 12 milionów lat świetlnych i jest podobna do tej obserwowanej w Mgławicy Krab, pozostałości po wybuchu supernowej.
Naukowcy korzystający z radioteleskopów ujawnili, że rozbłyski powstają między starożytnymi gwiazdami w sposób, którego nikt się nie spodziewał. Źródłem jasnych błysków jest sąsiednia galaktyka M-81, która umieszcza ją blisko Ziemi. Każdy z tych jasnych błysków trwa zaledwie milisekundy, ale każdy eksploduje z taką samą energią, jaką słońce wydziela w ciągu dnia.
Istnieją doniesienia o setkach błysków każdego dnia zza nieba, jednak wszystkie one pochodzą z ogromnej odległości od Ziemi, z głębokiego wszechświata. Astronomowie w serii dwóch artykułów opublikowanych w czasopismach Nature i Nature Astronomy przedstawiają obserwacje, które przybliżają naukowców o krok do rozwiązania zagadki.
CZYM SĄ SZYBKIE WYSYŁKI RADIOWE?
FRB to intensywne wybuchy emisji radiowej, które trwają milisekundy, a mimo to mają wystarczająco dużo energii, która jest równa ilości emitowanej przez Słońce w ciągu dnia.
Naukowcy od jakiegoś czasu rejestrują te sygnały. Ponieważ te przejściowe impulsy radiowe znikają w znacznie krótszym czasie niż mgnienie oka, naukowcy mieli trudności ze śledzeniem ich pochodzenia, nie mówiąc już o określeniu, jaki rodzaj obiektu je powoduje.
ŹRÓDŁO JEST BLIŻEJ ZIEMI
Tym razem naukowcy postanowili zidentyfikować źródło powtarzających się rozbłysków, które po raz pierwszy odkryto w styczniu 2020 roku w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, Wielkiej Niedźwiedzicy. Połączyli pomiary z europejskich teleskopów sieci VLBI (EVN), próbując zbadać źródło z najwyższą możliwą rozdzielczością i czułością.
Kiedy połączyli dane z 12 anten satelitarnych rozsianych po połowie globu w Szwecji, Łotwie, Holandii, Rosji, Niemczech, Polsce, Włoszech i Chinach, byli w stanie dokładnie określić obszar na niebie, z którego dochodziły tajemnicze sygnały. od. Kiedy zakończyli pomiary, odkryli, że powtarzające się eksplozje dochodziły z miejsca, którego nikt się nie spodziewał, z obrzeży pobliskiej galaktyki spiralnej Messier 81 (M 81).
„Chcieliśmy poszukać wskazówek dotyczących pochodzenia wybuchów. Używając razem wielu radioteleskopów, wiedzieliśmy, że możemy z niezwykłą precyzją określić położenie źródła na niebie. Daje to możliwość zobaczenia, jak wygląda lokalna okolica z szybkiego rozbłysku radiowego” – powiedział w oświadczeniu Franz Kirsten.
KOSMICZNE POCHODZENIE
Astronomowie powiedzieli, że wiele rozbłysków radiowych zostało znalezionych otoczonych przez młode, masywne gwiazdy znacznie większe niż Słońce, gdzie rozbłyski gwiazdowe są powszechne i pozostawiają po sobie silnie namagnesowane pozostałości. Naukowcy zasugerowali, że te eksplozje pochodzą z silnie namagnesowanych obiektów znanych jako magnetary, znane również jako najpotężniejsze magnesy we wszechświecie.
„Spodziewamy się, że magnetary będą jasne i nowe, a na pewno nie będą otoczone starymi gwiazdami. Więc jeśli to, co tutaj widzimy, jest rzeczywiście magnetarem, to nie mogło powstać w wyniku eksplozji młodej gwiazdy. Musi być inny sposób” – powiedział Jason Hessels z Uniwersytetu w Amsterdamie i Astron.
Naukowcy od dawna spekulują na temat źródła, jednak nie zidentyfikowali jeszcze magnetara, który uformował się, gdy biały karzeł stał się wystarczająco masywny, by zapaść się pod własnym ciężarem. „Jeżeli jeden z białych karłów może zebrać wystarczającą ilość dodatkowej masy od swojego towarzysza, może wyrosnąć na jeszcze gęstszą gwiazdę, znaną jako gwiazda neutronowa. To rzadkie zjawisko, ale w gromadzie starych gwiazd jest to najprostsze by robić szybkie serie radiowe” – dodał Mohit Bhardwaj z McGill University.
Zespół planuje teraz przeprowadzić głębsze obserwacje w nadziei na odpowiedź, czy źródłem rzeczywiście jest niezwykły magnetar, czy coś innego, na przykład niezwykły pulsar lub czarna dziura.