technologia
Dwie polskie firmy zwracają się do regulatora o opinię w sprawie oceny technologii SMR
Polski producent miedzi KGHM Polska Miedź i Orlen Synthos Green Energy złożyły wnioski do Państwowej Agencji Atomistyki (PAA) o ocenę technologii małych reaktorów modułowych (SMR). Wniosek KGHM dotyczy elektrowni VOYGR SMR firmy NuScale, natomiast wniosek Orlenu dotyczy elektrowni BWRX-300 firmy GE Hitachi Nuclear Energy, obu konstrukcji amerykańskich.
Prezes KGHM Polska Miedź Marcin Chludziński poinformował 8 lipca, że spółka złożyła wniosek do PAA o ocenę technologii SMR, którą chce wdrożyć. Szacunkowy koszt budowy elektrowni i infrastruktury NuScale szacuje się na 1,5–2 miliardy dolarów. Umowa została podpisana w lutym br., a KGHM zapowiedział uruchomienie pierwszych reaktorów do 2029 roku. Energia z pierwszej elektrowni SMR będzie dostarczana do wydziałów produkcyjnych KGHM.
PAA podała, że jest to pierwszy wniosek dotyczący technologii SMR złożony do Państwowej Agencji Atomistyki. KGHM złożył wniosek o wydanie ogólnego oświadczenia w sprawie planowanych rozwiązań organizacyjno-technicznych w reaktorze NuScale.
Elektrownia Nuscale to mały modułowy reaktor wodno-ciśnieniowy o mocy netto na moduł wynoszącej 50 MWe. W zależności od wariantu konstrukcyjnego elektrownia jądrowa może składać się z czterech, sześciu lub dwunastu modułów. W styczniu 2017 r. firma NuScale złożyła wniosek o certyfikację projektu do amerykańskiej Komisji Regulacji Jądrowych (NRC). Pierwsza wstępna ocena bezpieczeństwa została przeprowadzona przez NRC w 2018 r., a NuScale otrzymało certyfikat bezpieczeństwa w sierpniu 2020 r.
Celem oświadczenia PAA jest wyjaśnienie, czy planowane rozwiązania organizacyjno-techniczne spełniają wymagania bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej wynikające z przepisów prawa, czy też konieczne jest dokonanie przez inwestora odpowiednich zmian.
W lutym KGHM podpisał ostateczną umowę z NuScale, aby rozpocząć prace nad budową pierwszej elektrowni NuScale VOYGR SMR w Polsce już w 2029 roku. Pierwszym zadaniem w ramach tej umowy jest identyfikacja potencjalnych lokalizacji projektów oraz opracowanie kamieni milowych i szacunków kosztów projektu. Chludziński powiedział, że kolejnym krokiem będzie przygotowanie studium lokalizacyjnego. Podkreślił, że trwają już prace nad utworzeniem w Polsce centrum kontroli testów. Szkolą się tam operatorzy i specjaliści ds. energetyki jądrowej.”
Tego samego dnia Orlen Synthos Green Energy – spółka joint venture producentów chemicznych Synthos Green Energy (SGE) i PKN Orlen – złożyła do PAA wniosek o wydanie ogólnego oświadczenia w sprawie technologii BWRX-300 SMR. PAA podała, że jej eksperci sprawdzą, czy przedłożona dokumentacja organizacyjno-techniczna spełnia wymagania bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej wynikające z przepisów prawa.
BWRX-300 o mocy projektowej 300 MWe jest reaktorem wrzącym nowej generacji. Obecnie projekt reaktora BWRX-300 przechodzi przegląd bezpieczeństwa przeprowadzany przez amerykańską NRC w ramach procesu Topical Reports oraz Kanadyjską Komisję Bezpieczeństwa Jądrowego w ramach procesu Vendor Design Review (VDR).
W grudniu 2021 roku GE Hitachi, BWXT Canada i SGE podpisały protokół ustaleń w sprawie współpracy przy rozmieszczeniu BWRX-300 SMR w Polsce. SGE wraz ze swoimi partnerami zamierza rozmieścić pierwszy BWRX-300 w 2029 r. i uruchomić co najmniej dziesięć reaktorów do początku lat 30. XXI wieku.
Orlen przekonuje, że małe reaktory jądrowe są szansą dla gospodarki narodowej. „Zidentyfikowano już prawie 300 polskich firm, które mają potencjał, aby stać się częścią łańcucha dostaw przy budowie tych reaktorów” – zauważył Orlen. W obu przypadkach Prezes PAA ma sześć miesięcy na wydanie opinii, przy czym w szczególnie skomplikowanych sprawach termin ten może zostać wydłużony do dziewięciu miesięcy.
Dokumentacja techniczna składana wraz z wnioskiem opiera się na dokumentacji przygotowanej przez dostawcę technologii dla Kanadyjskiej Komisji Dozoru Jądrowego w ramach procesu Vendor Design Review, według Orlen Synthos Green Energy.
