Dlaczego „dr. Mózg „jest bardziej stonowany niż sensacyjny”

Południowokoreański thriller science fiction „Dr. Brain, którego pierwszy sezon kończy się w Apple TV + w piątek, jest koniecznością dla każdego, kto spodziewa się kolejnego koreańskiego serialu high-concept (lub dramatu K), takiego jak ostatnie międzynarodowe hity„ Kingdom ”(dramat kostiumowy o zombie),„ Squid Gra ”(dystopijna fantastyka naukowa) i„ Hellbound ”(dramat nadprzyrodzonego kultu religijnego).

W przeciwieństwie do tego „Dr. Dzięki wycofanemu bohaterowi, badaczowi mózgu o imieniu Sewon (Lee Sun-kyun) z nadmiernie rozwiniętym ciałem migdałowatym i niedorozwiniętym hipokampem, Brain często czuje się stonowany stylistycznie i emocjonalnie. Chociaż Sewon ma niezwykłą pamięć, nie jest zbyt ciepły ani pochlebny.

Na podstawie popularnej koreańskiej kreskówki internetowej „Dr. Brain „podąża za Sewonem w poszukiwaniu jego zaginionego syna Doyoon (Jeong Si-on). Widzowie dowiadują się więcej o Sewonie z każdym nowym odcinkiem, gdy synchronizuje się ze swoimi przyjaciółmi i bliskimi i widzi siebie ich oczami.

W swoim pierwszym K-dramie, weteran filmów gatunkowych Kim Jee-woon („Illang: The Wolf Brigade”, „I Saw the Devil”) zdławił bardziej fantastyczne elementy kreskówki – jego „Dr. Brain „gra bardziej jak psychodramę z pułapkami science fiction. W niedawnym wywiadzie wideo Kim, która wyreżyserowała wszystkie sześć odcinków i napisała je z Kim Jin A i Koh YoungJae, opowiedziała o rosnącej światowej popularności K-dramy io tym, jak odnosi się ona do głównego bohatera. Są to zredagowane fragmenty tej rozmowy moderowanej przez tłumaczkę Rebeccę Lee.

Nie jest tak powszechne budowanie serii wokół emocjonalnie wyobcowanej postaci, takiej jak Sewon, która charakteryzuje się głównie krótką mową i pozbawioną wyrazu mową ciała. Dlaczego tak to zrobiłeś?

Dodaliśmy część, w której ma nadmiernie rozwinięte ciało migdałowate i niedorozwinięty hipokamp. Jeśli spojrzysz na oryginalną kreskówkę internetową, zobaczysz, że Hong Jac-ga, pisarz i artysta oryginalnej kreskówki, zdefiniował Sewona przede wszystkim jako kreatywną, wyjątkowo inteligentną postać.

Chciałem dodać więcej warstw do osobowości Sewona; Wyobrażałem sobie, że będzie musiał być bardziej odizolowany społecznie, aby mógł budować więcej relacji w miarę rozwoju historii. Do naszej serii dodaliśmy także więcej postaci drugoplanowych niż w oryginalnej kreskówce.

Czy pracowałeś z Lee Sun-kyunem, aby jego stonowany występ odzwierciedlał Sewona?’s bardziej osobiste cechy?

Sun-kyun początkowo miał trudności z nadążaniem za wszystkimi emocjami Sewona. Zanim zaczęliśmy kręcić, rozmawialiśmy z nim o tym, jak sprawić, by Sewon był bliski. Postanowiliśmy sprawić, by wraz z rozwojem fabuły postać wydawała się widzom cieplejsza. Gdy Sewon przechodzi serię synchronizacji mózgowych, pokazuje nam emocje, które nie są oczywiste, kiedy się spotkaliśmy.

Używają subiektywnej pracy kamery, aby symulować to, co widzi Sewon, gdy synchronizuje się z innymi pacjentami w mózgu. Te sekwencje z punktu widzenia mogą być dezorientujące, ale w większości wyglądają realistycznie. Jak ustaliłeś, co widzowie powinni zobaczyć w tych scenach??

Starałem się, aby fabuła była oparta na rzeczywistości, ponieważ nie zmieniliśmy Sewona w superbohatera. Założyłem więc, że taka technologia jest możliwa i od tego zacząłem budować. Na przykład: kiedy Sewon wykonuje synchronizację mózgu z kimś, podświadomie odbiera jego nawyki, emocje i myśli, więc próbowałem sobie wyobrazić, jak może się czuć w swoim codziennym życiu. Jak się czują jego koszmary? A jeśli zażyje silne leki lub narkotyki rekreacyjne?

Mój zespół i ja szukaliśmy udanych eksperymentów z synchronizacją mózgu, połączeniem mózgu i transmisją fal mózgowych z całego świata i konsultowaliśmy się z wybitnymi inżynierami mózgu w Korei. Wśród różnych eksperymentów neurobiologicznych byłem pod wrażeniem badania przeprowadzonego w 2011 roku przez profesora psychologii i neuronauki Jacka Gallanta z UC Berkeley. Gallant pokazał krótki klip wideo ludziom testowanym, a następnie był w stanie z powodzeniem zrekonstruować obrazy z tego wideo, obserwując aktywność mózgu w ich korze wzrokowej. Eksperymenty te sugerują, że w nadchodzących dziesięcioleciach sny będą mogły być skanowane i wizualizowane poprzez interpretację aktywności neurologicznej kory wzrokowej podczas snu.

Czy były jakieś aspekty? „Dr. Mózg „inspirowany innymi serialami lub filmami?

To nie było inspiracją dla „Dr. Brain”, ale generalnie inspiruje mnie tempo i bogactwo detali w „Zodiaku”. Co „Dr. Mózg ”i koncepcja pokazania, jak wyglądają wspomnienia i sny ludzi, jestem wielkim fanem„ Eternal Sunshine of the Spotless Mind ”i filmu anime Satoshi Kona„ Paprika ”.

Co sądzisz o niedawnej światowej popularności K-dramów? Czy są jakieś gatunki lub style, które preferujesz lub nie lubisz??

Koreańska muzyka, filmy i muzyka dotarły do ​​publiczności na całym świecie po 1997 roku, kiedy Kim Dae-jung został wybrany na prezydenta. Jego rząd ustanowił zasady, które zachęcały do ​​bardziej konkurencyjnych krajowych programów artystycznych i branż, co zaowocowało rozwojem globalnej bazy fanów koreańskich treści. Pokolenie, które dziś tworzy koreańskie treści, dorastało oglądając filmy i słuchając muzyki tworzonej od połowy do późnych lat 90., więc wiedzą, jak dotrzeć do globalnej publiczności.

Niektórzy wyrzucają „Dr. Mózg” powiedział że przypominasz jej Sewona. Lee Sun-kyun powiedział, że oboje jesteście „trochę nudne, ale bardzo głębokie.” Czy identyfikujesz się z postacią??

Tak, istnieje kilka podobieństw. Nie jestem osobą, która szybko wyraża emocje. Tak naprawdę niewiele mówię o sobie i nie jestem zbyt aktywny w relacjach osobistych lub społecznych. Te społeczne zahamowania są po części wyrazem mojej osobowości, ale także mojego wizerunku jako reżysera. Koreańskie kręcenie filmów może być dość bałaganiarskie, a działania, zachowanie lub nastrój reżysera mogą mieć ogromny wpływ na ekipę i personel produkcyjny. Reżyser nie pozwala na wszystko, co dzieje się podczas kręcenia, więc musi upewnić się, że cały jego zespół może na nim polegać.

Co sprawia, że ​​koreańskie kręcenie filmów jest tak wyjątkowo brudne? Czym to się różni od czegoś takiego „Ostatnia bitwa,” amerykański film akcji, który nakręciłeś z Arnoldem Schwarzeneggerem?

W Korei Ty i Twój zespół często kończycie dzień kilkoma drinkami. Może więcej niż kilka drinków – całkiem sporo drinków. Podczas wspólnego picia spróbuj znaleźć rozwiązania problemów, które pojawiły się w ciągu dnia pracy, z którymi nie mogłeś wtedy się zmierzyć. Jest to bardzo powszechne w koreańskim kinie i myślę, że jest również wyjątkowe w Korei. Nie jestem wielkim fanem tego typu rzeczy. [Laughs.]

W porównaniu z produkcjami hollywoodzkimi koreańskie filmy i dramaty zbudowane są wokół unikalnej, rodzinnej hierarchii, choć teraz to się całkowicie zmienia. Pięć lat temu koreański przemysł rozrywkowy uchwalił nowe przepisy prawa pracy, które ograniczają godziny pracy i zapewniają lepsze ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Potrzeba zdystansowania społecznego od pandemii przyniosła również ogromne zmiany w koreańskim filmie i telewizji, i chociaż niektóre stare praktyki pracy utrzymują się, pojawia się nowa kultura.