Brązowy oszczep Kelsey-Lee Barbera to imponująca noc dla Australian Athletics

Kiedy wystrzeliwane są olimpijskie miotacze, pierwszą rzeczą, o której myślisz, jest to, że włócznia wyleci ze stadionu. Drugi, schodząc, miniesz jednego z oficerów zbiegających się na lądowisko. W nocy jest szczególnie piękny, jak „nawlekanie igły w niebo”.

Te ostatnie słowa należą do Kelsey-Lee Barber, który wbijał igłę w niebo aż do brązowego medalu w Tokio w piątek wieczorem.

Obecna mistrzyni świata doznała kontuzji od zwycięstwa w Doha w 2019 roku. Powrót do formy w eliminacjach stworzył imponującą noc nie tylko dla Barbera, jak się okazało, ale także dla australijskiej lekkoatletyki.

Australia weszła do finału oszczepów kobiet z siłą liczebną. Barbera wspierały Kathryn Mitchell i Mackenzie Little, które zajęły miejsce w pierwszej ósemce.

W pewnym momencie zawodów Barber musiał zrobić sobie przerwę, aby zobaczyć, jak dwie inne Australijki, Linden Hall i Jessica Hull, mijają je w finale na 1500 m. Wcześniej Ash Moloney stanął na podium, aby otrzymać brązowy medal w dziesięcioboju. Wszyscy osiągną swój wiek startowy w Paryżu za trzy lata.

Była to noc, podobnie jak spotkanie, dla wschodzących, wysportowanych narodów. Bahamy zdobyły swój drugi złoty medal w biegu na 400 m, a Włochy wygrały sztafetę 4×100 m mężczyzn. Zwyciężyli giganci Jamajka i Kenia, a także Uganda i Chiny. Po raz kolejny na liście zwycięzców nie było Stanów Zjednoczonych, choć sentymentalna faworytka Allyson Felix powtórzyła swoje złote lata, zajmując trzecie miejsce w finale na 400 metrów.

To Barber utorował drogę do Australii. „Uwielbiam być sportowcem, uwielbiam to wydarzenie i po prostu chciałam wycisnąć z niego jak najwięcej” – powiedziała później, a jej promienny uśmiech prawie przełamał jej maskę na twarzy.

Chińczyk Shiying Liu wystrzelił wczesny rzut z 66,34 metra, co wywarło presję na boisku i było nie do pokonania w kolejnych rundach. Barber konsultowała się z mężem i trenerem Mike’em Barberem na drogich fotelach za nią, a każdy strzelec szukał porady. Przypuszczalnie coś lepszego niż „Tak i tak dalece, jak to możliwe”.