Bezpieczeństwo nordycko-bałtyckie w nowej epoce

28 września Centrum Analiz Polityki Europejskiej (CEPA) opublikowało jeden z nich nowy raport. Autorami są Edward Lucas, Catherine Sendak, Charlotta Collén, Jan Kallberg i Krista Viksnins

We wstępie czytamy: „Region Morza Bałtyckiego pilnie potrzebuje zbudowania nowej i spójnej architektury bezpieczeństwa. Dla krajów nadbałtyckich inwazja Rosji na Ukrainę na pełną skalę w lutym 2022 r. była zarówno oznaką istotnego wyzwania dla bezpieczeństwa, jak i możliwego rozwiązania. Inwazja potwierdziła utrzymujące się od dawna obawy dotyczące bezpieczeństwa i słabości wielu krajów w regionie.

Jest jednak nadzieja dla regionu, Finlandia dołączyła do NATO, a Szwecja jest bliska przystąpienia. Oznacza to dramatyczną zmianę dla Danii, Estonii, Finlandii, Łotwy, Litwy, Norwegii, Polski i Szwecji, dla regionu, dla kontynentu europejskiego i dla sojuszu transatlantyckiego. Rosyjska agresja, rosnące wyzwania w zakresie bezpieczeństwa i pojawienie się silniejszego sojuszu na nowo nakreśliły mapę wojskową na Morzu Bałtyckim”.

Podsumowanie raportu znajdziesz tutaj

• Zainspirowane wojną Rosji na Ukrainie kraje regionu Morza Bałtyckiego z opóźnieniem budują spójną architekturę bezpieczeństwa, ale odwetowa Rosja stawia przed nimi poważne wyzwania. Czas ucieka.
• Wyłania się konsensus co do powagi i zasięgu zagrożenia, jakie stwarza Rosja. Porozumienie co do sposobów przeciwdziałania temu zjawisku jest niejednolite.
• Zagrożenie militarne Rosji dla państw bałtyckich rzuca znacznie większy cień. Sojusznicy bliscy i dalecy muszą pomóc, oferując lepsze plany i większą ilość broni, aby odstraszać, przewidywać, zapobiegać i, jeśli to konieczne, odeprzeć atak.
• Przy właściwym zastosowaniu odporności pozamilitarnej prawdopodobieństwo wojny jest mniejsze.
• Coroczne publiczne oceny poziomów zagrożeń i odporności podniosą świadomość społeczeństwa i decydentów, ustanowią punkty odniesienia i będą promować dzielenie się wiedzą specjalistyczną.
• Poprawa bezpieczeństwa regionu wymaga przezwyciężenia głębokich podziałów historycznych, gospodarczych i kulturowych. Jest to wykonalne, ale wiąże się ze znacznymi kosztami politycznymi i gospodarczymi.
• Udane regionalne, wielonarodowe i sojusznicze podejście do zintegrowanego bezpieczeństwa byłoby wzorem dla innych regionów NATO.

Ważne zalecenia:

• Zaakceptować polityczne i gospodarcze koszty zintegrowanego bezpieczeństwa na poziomie regionalnym i krajowym, w tym koszty finansowe wydatków na obronę i odporność narodową.
• Najszersze ramiona przenoszą największe obciążenia. Krajów bałtyckich nie stać na zaawansowane systemy uzbrojenia niezbędne dla bezpieczeństwa własnego i regionalnego.
• Wszystkie kraje w regionie muszą zwiększyć wysiłki na rzecz wsparcia krajów przyjmujących. Powinno to mieć na celu umożliwienie stałej obecności sił obrotowych.
• Wdrożyć program komunikacji publicznej, aby przygotować ludność cywilną w regionie na nadchodzące wydarzenia.
• Kraje w regionie powinny sporządzać wspólną roczną ocenę zagrożenia.
• Stworzyć wspólny regionalny program na rzecz zwiększania odporności posiadający ramy prawne i finansowe obejmujące dwustronną i wielostronną wymianę w zakresie odporności.

Centrum Analiz Polityki Europejskiej (CEPA) to bezstronna instytucja polityki publicznej z siedzibą w Waszyngtonie, non-profit, której celem jest wzmacnianie sojuszu transatlantyckiego poprzez najnowocześniejsze badania, analizy i programy.