Bawarski Robert Lewandowski: Produkcja bramki

Jako szef Bayernu ds. Nauki i fitness, Broich zna Lewandowskiego lepiej niż ktokolwiek inny. Wie, że Lewandowski potrafi znieść wiele stresu i bólu, o czym świadczy jego niemal bezbłędny rekord kontuzji. Wie, że jego metabolizm pozwala mu rozwijać i regenerować rodzaje włókien mięśniowych, których potrzebuje napastnik.

Wie, że przynajmniej część tego jest mocno związana z DNA Lewandowskiego. „Talent to bardzo szerokie pojęcie” – powiedział Broich. „Ma to również związek z wymaganiami genetycznymi”.

Ale Broich uważa również, że wszystko to stanowi tylko „40 do 60 procent” możliwości sportowca. Reszta zależy od tego, kim jesteś, co z tym zrobisz. A Klopp nie przesadzał, gdy powiedział, że całe życie Lewandowskiego zostało zaprojektowane przez ponad dekadę, aby pomóc mu zdobyć jak najwięcej bramek.

Zaczęło się od płatków kukurydzianych. „Codziennie rano jadłem płatki kukurydziane z mlekiem” – powiedział Lewandowski. „Lubię to. To było tylko śniadanie, byłem szczupły, miałem mięśnie. Myślałem, że słodkie rzeczy są w porządku, ponieważ nie miałem problemu z moją wagą. Ale czasami byłem zmęczony 10 lub 11 rano przed treningiem i nie wiedziałem dlaczego. „

Mając dwadzieścia kilka lat zaczął eksperymentować. Odciął mleko. Unikał rafinowanego cukru. „Zauważyłem różnicę po kilku tygodniach, kilku miesiącach” – powiedział.

Ale nie skupiał się na tym, co natychmiastowe. „Pomyślałem, że jeśli zmienię to, co robię, pomoże mi to dłużej grać na wyższym poziomie” – powiedział. „Wiedziałem, że nie mogę oczekiwać natychmiastowych rezultatów. Zrobiłem to, bo musiałem spróbować. Wiedziałem, że jeśli zacznę trochę później na najwyższym poziomie, mógłbym tam zostać dłużej. „

Teraz – po części dzięki fachowości żony Anny, dietetyka – Lewandowskiego, bez entuzjazmu, spożywa posiłki w kolejności, która jest powszechnie uznawana za niewłaściwą. „Kiedy mam czas na deser, wolę zjeść go mniej więcej godzinę przed obiadem” – powiedział. „Nie zawsze jem, ale kiedy to robię, staram się zachować dystans między węglowodanami a białkami”.