NA DWIE DEKADY, Festiwal Filmowy Tribeca zachował nie tylko ślad swoich improwizowanych korzeni. Powstały w 2002 roku w odpowiedzi na spadek wartości energii twórczej i nieruchomości w kodach pocztowych 10007 i 10013 po 11 września, festiwal przedstawiał obraz Nowego Jorku jako centrum filmowego, gdzie kinomani mieszają się z produktami i mogli je oglądać reżyserzy i aktorzy, tacy jak założyciel festiwalu Robert De Niro, którego biura znajdowały się i są w TriBeCa. To było trochę przytulne, nawet jeśli mieszkałeś czterdzieści pięć minut drogi metrem. Składy były eklektyczne – odrobina wielkich pojazdów gwiezdnych, prestiżowe odrodzenie, niskobudżetowe amerykańskie filmy niezależne, filmy obcojęzyczne, a nawet awangardowe prace artystów z śródmieścia. To inny sposób na powiedzenie, że TriBeCa wzięło to, co mogło dostać, a niektóre z nich były bardzo dobre. W ciągu kilku lat festiwal rozszerzył się poza sąsiedztwo, a specjalne wydarzenia odbywają się regularnie w Beacon na Upper West Side, czasami wyżej w Apollo, aw tym roku w Washington Heights na film otwierający. połowa czasu, dokument Amandy Micheli o Jennifer Lopez (obecnie na Netflix). Od czasu pandemii w każdym hrabstwie odbywały się demonstracje i wydarzenia TriBeCa, a także w Internecie. Jak ogłoszono w tym roku festiwal, „TribeCa można doświadczyć w zaciszu własnego domu.” Była to w dużej mierze opcja, którą wybrałem.
A przesyłanie strumieniowe działa w przypadku większości filmów. Nie można jednak rozpocząć, jeśli chcesz rzucić okiem na Lopeza na czerwonym dywanie lub, jeszcze lepiej, zobaczyć występy na żywo muzyków, którzy byli bohaterami dwóch najbardziej ekscytujących filmów festiwalu, Bena Chace’a Zdjęcia muzyczne: Nowy Orlean oraz Bóg powiedział daj im automaty perkusyjne, wyreżyserowany przez Kristiana R. Hilla i wyprodukowany przez Jennifer Washington. Dokument Chace’a zawiera cztery portrety znanych postaci sceny muzycznej Nowego Orleanu: królowej duszy Irmy Thomas; Benny Jones, lider Treme Brass Band; ekstrawagancki kredens i nieskazitelnie sprośny bluesman Little Freddie King; a patriarcha rodziny Marsalis, Ellis Marsalis Jr., odbywał próby do jego ostatniego występu. (Zmarł na Covid na początku pandemii.) Jakim był wspaniałym pianistą. w Bóg powiedział daj im automaty perkusyjne, około pół tuzina muzyków z Detroit rościło sobie pretensje do początków techno w połowie lat 80., kiedy odkryli prymitywny syntezator perkusyjny TR-909, sparowali go z gramofonami, a także grali i tańczyli w klubach tanecznych „gej, hetero, czarni i bardzo ładne.” To świetna historia, przekonująco opowiedziana przez facetów, którzy wciąż są oddani muzyce i, w większości, sobie nawzajem. Nikt, kto zobaczy ten film, nie pomyli house’u z techno ani nie uwierzy, że gatunek ten stworzyła banda białych Niemców po upadku muru berlińskiego. Ale jest zbyt wiele historii do przetrawienia w dziewięćdziesiąt minut i wiele wątków – Prince, Miles Davis, Paradise Garage, Chicago – utknęło. Narodziny Techno zasługują na sześcioodcinkową serię.
Oba te filmy, a także wydarzenia muzyczne na żywo, odbyły się w Spring Studios, które jest również centrum TriBeCa dla VR i wciągającej pracy. Zaangażowanie TriBeCa w nowe formy wizualne i narracyjne wzrosło tak bardzo, że w tym roku zdecydowali się porzucić „film” z nazwy. Teraz to po prostu Festiwal Tribeca, co pasuje, bo, o ile wiem, rozmowa nie dotyczyła filmów per se, ale kwestii społecznych i politycznych, od których filmy były punktem wyjścia. bunt, wyreżyserowany przez Maię Kenworthy i Elenę Sánchez Bellot i wyprodukowany przez Kat Mansoor, śledzi założycieli ruchu Extinction Rebellion, którzy organizują niezwykle udaną demonstrację w 2019 roku, która sparaliżowała centrum Londynu. Wypalenie i konflikt wewnętrzny wykolejają Rebelię Zagłady. Tym, co czyni dokument wyjątkowym, jest to, że nie odbiega od tego, co dzieje się, gdy obiecujący ruch prawie się rozpada. Przyjemniejszy dokument o walce, Alison Klaymans nieukończone zadanie skupia się na sezonie New York Liberty 2021 i przedstawia całą historię WNBA poprzez referencje od najlepszych graczy ligi – i podejmuje historię, w której Gina była kultowym ulubieńcem księcia Bythewooda z 2000 roku Miłość i koszykówka odpuszcza.
Z filmów fabularnych, które widziałem, jedynym, który nie załamał się narracyjnie po pierwszym akcie, był film polskiej reżyserki Anny Jadowskiej kobieta na dachu. Laureatka zasłużonej nagrody za najlepsze aktorstwo, Dorota Pomykała gra hojną kobietę w średnim wieku, która jest traktowana z pogardą przez siostrę, męża i dzieci tylko dlatego, że mogą. Studium mizoginii w kapitalistycznej Polsce, to miażdżąca kontynuacja 1981 roku Agnieszki Holland Sama kobieta, w którym wyczerpana listonoszka jest zdradzana pod każdym względem i doprowadzana do aktów desperacji przez reżim komunistyczny, który ignoruje jej skrajną niewolę. Co za nie do zniesienia podwójnego rachunku zrobiłyby te filmy. Być może Kanał Kryterium wykaże się odwagą swojej wiary i zacznie ją przesyłać strumieniowo.
Dla przypomnienia, Andrew Bujalskis tam tam— seria zazębiających się dwuręcznych mieczy, w których żadna z postaci nie czuje się komfortowo w swoim miejscu na świecie, ani dosłownie, ani w przenośni — zasługuje na szczególną uwagę ze względu na genialny sposób produkcji podczas pandemii. Pierwsze trzy sceny są znakomicie zagrane i bardzo zabawne, ale narzucone przez siebie ograniczenia w końcu przecierają ich powitanie, a może postacie kobiece Bujalskiego są lepiej napisane niż jego ludzie, a może w teatrze było gorąco, ktoś obok mnie zakaszlał jego maskę, więc po prostu się poddałem. To są kaprysy festiwalowego zwiedzania.
– Amy Taubin
2022 Festiwal Tribeca odbywa się w Nowym Jorku od 9 czerwca do 3 lipca.
