In memoriam: wspominając sportowców, którzy zmarli w 2020 roku – sport

Kobe Bryant (zmarł 26 stycznia, w wieku 41): W mglisty niedzielny poranek w Kalifornii ikona Los Angeles Lakers zginęła w katastrofie helikoptera wraz ze swoją 13-letnią córką i siedmioma innymi osobami. „Czarna Mamba” grała w Lakers przez 20 lat, była pięciokrotnym mistrzem NBA, dwukrotnym złotym medalistą olimpijskim i zdobywcą Oscara 2018 w kategorii „Dear Basketball”.

Diego Maradona (zmarł 25 listopada w wieku 60 lat): Miarą jego wpływu może być ogłoszenie przez Kerala dwóch dni żałoby po jego śmierci. To tylko jeden dzień mniej niż w Argentynie, gdzie doprowadziło to do mistrzostwa świata w 1986 roku i strzelił gola „Hand Of God”, jednego do „Goal Of The Century”, aw 1990 roku do finału. W Neapolu, gdzie zabłysnął, Napoli zdobył dwa tytuły mistrzowskie Włoch oraz Puchar UEFA 1989 i nazwał stadion jego imieniem.

Paolo Rossi (zmarł 9 grudnia w wieku 64 lat): Trzy mecze Pucharu Świata w 1982 roku doprowadziły go od potępienia do zbawienia. Z odrobiną ustawiania meczów „Pablito” udał się na mistrzostwa świata i został najlepszym strzelcem, najlepszym graczem i zdobywcą Pucharu Świata. Jego hat-trick wyeliminował ekstrawagancką Brazylię, jego zespół pokonał Polskę w półfinale, a jego gol w finale dał Włochom drogę do pierwszego Pucharu Świata od 1938 roku. W Serie A strzelił ponad 100 goli i wygrał Puchar Europy w 1985 roku z Juventusem.

PK Banerjee (zmarł 20 marca w wieku 83 lat): Z piłką nożną był związany od prawie 50 lat. Jako zawodnik, mocny obrońca rozegrał dwie igrzyska olimpijskie, Indie prowadząc w 1960 i trzy igrzyska azjatyckie. Strzelił pierwszego gola w finale Igrzysk Azjatyckich w 1962 roku, kiedy Indie pokonały Koreę Południową. Wraz z Chuni Goswamim i Tulsidasem Balaramem stworzył imponujące trio, które w latach 1958-1962 zdobyło 20 z 36 goli w Indiach. Przechodząc do odnoszącego sukcesy trenera, pomógł Indiom zdobyć brąz na igrzyskach olimpijskich w 1970 roku, a także wiele tytułów krajowych Mohuna Bagana i Bengalu Wschodniego.

Chuni Goswami (zmarł 30 kwietnia w wieku 81 lat): Po przejściu na emeryturę poprowadził Bengal do finału Ranji Trophy. Grając od środka do lewej, poprowadził Indie do złota Igrzysk Azjatyckich w 1962 r., Drugiego miejsca w Pucharze Azji w 1964 r. I był członkiem drużyny olimpijskiej w 1960 r. Pomysłowy cwaniak na boisku piłkarskim z potężnym strzałem, grał przez całe życie Mohun Bagan i był popularny do uspokajania ruchu. Jarnail Singh, jego kolega z klubu i drużyny country, powiedział, że jest artystą.

Chetan Chauhan (zmarł 16 sierpnia w wieku 73 lat): Był drugą połową inauguracyjnego stałego partnerstwa z Sunilem Gavaskarem i zdał 40 testów dla Indii. Wznieśli majątki z XI wieku, w tym 10 jako otwieracze. Madan Lal, jego kolega z drużyny w Delhi i Indiach, powiedział, że jako odbijający – a za życia – może „utknąć”. To opisywało człowieka, który zaczął grać w Maharasztrze, po trzech testach odpadł, ale został pokonany przez powrót i międzynarodową karierę trwającą trzy dekady. Był także posłem i ministrem w obecnym rządzie UP.

Balbir Singh Senior (zmarł 25 maja w wieku 97 lat): Zawodnik, menedżer czy trener, Indie nigdy nie przegapiły podium, kiedy były w to zaangażowane. Jedyne mistrzostwa Indii w hokeju na lodzie odbyły się w 1975 roku, kiedy był menadżerem. W 1971 roku Indie zdobyły z nim brąz jako trener. Jako środkowy napastnik zdobył sześć bramek na igrzyskach olimpijskich w 1948 r. I pięć w finale – rekord – w edycji z 1952 r. W 1956 r. Był kapitanem i pomógł Indiom zdobyć hat-tricka w postaci złotych medali olimpijskich. Zaproszony na igrzyska olimpijskie w 2012 roku jako żywa legenda, zwykle odmawiał rozmowy o tym, jaki jest dobry. Powiedział, że hokej to gra zespołowa i bez przyjaciół byłby niczym.

Bapu Nadkarni (zmarł 17 stycznia w wieku 87 lat): 13-letnia kariera z 41 testami i 88 bramkami nie do końca opowiada o jego umiejętnościach jako korby na lewą rękę. Odegrał rolę w pierwszym wygranym w Indiach za granicą w serii przeciwko Newowi w latach 1967-68, ale to niezdolność odbijającego do zdobycia bramki wyróżniała go. Przez sześć rzutów piłkarskich w testach, jego występ 21 dziewcząt z rzędu – i pięć goli w 32 meczach przeciwko Anglii w 1964 – pozostał rekordowy. W przypadku Pakistanu 24 z 32 jego członków były dziewicami. Kolejny raz z tej samej serii. 24 z 34 międzylądowań to dziewczynki. Zdobył także test Century przeciwko Anglii.

Everton Weekes (zmarł 1 lipca w wieku 95): Z trzech Ws – Frank Worrell i Clyde Walcott to pozostali dwaj – żył najdłużej, był najbardziej utytułowanym odbijającym i został oceniony jako najlepszy przez Richiego Benauda i Keitha Millera. Zdobył pięć setek z rzędu podczas tournee po Indiach w 1948 roku – nikt tego nie zrobił – aw szóstej rundzie był na 90. Przeciętnie zdobył ponad 100 i strzelił siedem z 15 setek w meczu z Indiami. „Był wspaniałym odbijaczem” – powiedział Worrell o brydżu, nazwanym na cześć klubu piłkarskiego Liverpoolu.

Dean Jones (zmarł 24 września w wieku 59): Fani krykieta w pewnym wieku zapamiętają go, kiedy uderzył zawziętego 210er w teście z Indii w 1986 roku – największym rundach australijskiego odbijającego – powiedział Bobby Simpson – jak agresywnie uderzał w ODI, jak miotał i jak sobie z tym radził. Pomógł Allanowi Borderowi ożywić Australię. Fani późniejszego pokolenia zapamiętają go jako eksperta i trenera, który pomógł Islamabad United zdobyć dwa tytuły pakistańskiej Super League. Był członkiem zespołu komentatorów IPL w Bombaju, kiedy zmarł na atak serca.

Jack Charlton (zmarł 10 lipca, w wieku 85 lat): „Big Jack” zmarł siedem dni przed tym, jak Leeds United, jego klub przez 23 lata, powrócił do Premier League po 16 latach. Środkowy obrońca i starszy brat Bobby’ego Charltona, późnego rozkwitu Anglii, był kluczowym graczem na Mistrzostwach Świata w 1966 roku, gdzie nawiązał dobrą współpracę z Booby Moore. Grał także na Mistrzostwach Świata w 1970 roku i był trenerem Republiki Irlandii na Mistrzostwach Świata 1988, 1990 i 1994.

Pamiętaj o nich też: Gerard Houllier (zmarł 14 grudnia w wieku 73 lat); Carlton Chapman (zmarł 12 października, w wieku 49); Papa Bouba Diop (zmarł 20 listopada, 42 lata); Nobby Stiles (zmarł 30 października w wieku 78 lat); Robert Ryland (zmarł 2 sierpnia w wieku 100 lat); Rafer Johnson (zmarł 2 grudnia w wieku 86 lat); Ramesh Tikaram (zmarł 16 lipca, w wieku 51 lat); Ashley Cooper (zmarł 22 maja, wiek 83), John Edrich (zmarł 23 grudnia, wiek 83), Alejandro Sabella (zmarł 8 grudnia, wiek 66).