Zwiększona imigracja z krajów spoza UE – zjawisko nie tylko brytyjskie

James Bowes podkreśla, że ​​wyższe wskaźniki imigracji z krajów spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego to nie tylko trend brytyjski; Jest to zjawisko ogólnokontynentalne, którego korzenie leżą w starzeniu się społeczeństwa i wzroście gospodarczym w Europie Południowej, Środkowej i Wschodniej.

W ostatnich latach w dużej gospodarce europejskiej nastąpił gwałtowny spadek imigracji z państw członkowskich UE. W odpowiedzi kraj zliberalizował zasady imigracji spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). W 2022 r. wydano ponad dwukrotnie więcej pozwoleń na pracę obywatelom spoza EOG niż w 2016 r. Nie, nie mówię o Wielkiej Brytanii po brexicie. Kraj, który właśnie opisałem, istnieje naprawdę Niemcy.

Niemcy nie są bynajmniej wyjątkiem wśród państw członkowskich UE. Na przykład Irlandzki spis powszechny 2022 wynika, że ​​od 2016 r. liczba ludności Polski zmniejszyła się o 24%. Populacja Indii w Irlandii wzrosła obecnie czterokrotnie. Jest to tendencja bardzo podobna do tej obserwowanej w Wielkiej Brytanii od czasu Brexitu, chociaż Irlandia pozostaje w UE.

W całej UE (z wyjątkiem Wielkiej Brytanii) liczba pierwszych pozwoleń na pracę wydanych obywatelom spoza EOG wzrosła trzykrotnie w ciągu ostatniej dekady. Wskazuje to na zwiększone zapotrzebowanie na pracowników, których nie można obsadzić z UE.

Jedną z przyczyn zwiększonego popytu jest starzenie się społeczeństwa w UE. Wszystkie państwa członkowskie UE tak mają Wskaźnik urodzeń poniżej poziomu zastępowalności pokoleń wynoszącego 2,1 urodzeń żywych na kobietę. Na Malcie, w Hiszpanii, Włoszech, Polsce, Portugalii, Litwie, Luksemburgu i Cyprze wynosi on poniżej 1,4.

Starzenie się społeczeństwa oznacza, że ​​na rynek pracy wchodzi mniej pracowników niż odchodzi na emeryturę. Utrudnia to pracodawcom obsadzanie wakatów. Starzenie się społeczeństwa zwiększa również zapotrzebowanie na pracowników służby zdrowia i opieki społecznej. Bez imigracji podatki musiałyby wzrosnąć, aby malejąca liczba pracowników mogła finansować emerytury rosnącej liczby emerytów.

Kolejnym czynnikiem wpływającym na wzrost popytu na pracę jest wzrost gospodarczy. The Południowoeuropejski Gospodarka doświadczyła silnego ożywienia po pandemii. Turystyka jest kluczowym czynnikiem wzrostu gospodarczego. I kraje w Centralna i Wschodnia Europa od czasu przystąpienia do UE odnotowały silny wzrost gospodarczy.

Ten wzrost gospodarczy doprowadził do wzrostu imigracji z krajów spoza EOG do UE z dwóch powodów. Po pierwsze, bezpośrednio zwiększyło zapotrzebowanie na siłę roboczą w Europie Południowej, Środkowej i Wschodniej. Po drugie, znacznie ograniczył emigrację z tych krajów do bogatszych krajów północno-zachodniej Europy. Kraje Europy Północno-Zachodniej w coraz większym stopniu musiały zatrudniać więcej pracowników z krajów spoza EOG zamiast pracowników z innych państw członkowskich UE.

Wszystkie państwa członkowskie UE, które odnotowały największy wzrost liczby wydawanych wstępnych zezwoleń na pracę, znajdują się w Europie Południowej: Hiszpania, Włochy, Chorwacja i Portugalia. Polska jako jedyny kraj odnotowuje spadek liczby wydawanych pierwszych zezwoleń na pracę, choć nadal udziela ich znacznie więcej niż jakikolwiek inny kraj UE.

W związku z wojną na Ukrainie Polska musiała zdywersyfikować rekrutację siły roboczej za granicą. W 2016 r. 94% polskich zezwoleń na pracę trafiło do obywateli Ukrainy, ale w 2022 r. liczba ta spadła do 48%. Największy wzrost nastąpił w przypadku zezwoleń na pracę wydawanych obywatelom Białorusi.

Aby promować imigrację wysoko wykwalifikowanych specjalistów, UE zliberalizowała UE Polityka Niebieskiej Karty. The Niebieska karta to zezwolenie na pracę dla wysoko wykwalifikowanych obywateli spoza EOG, umożliwiające jego posiadaczom zmianę pracy i łatwiejsze przemieszczanie się między różnymi krajami UE. Próg wynagrodzenia obniżono do 1–1,6-krotności średniego wynagrodzenia w kraju przyznającym Niebieską Kartę. Specjaliści IT posiadający trzyletnie doświadczenie zawodowe są obecnie zwolnieni z wymogu kwalifikacji.

UE negocjuje także liberalizację dwóch innych dyrektyw regulujących imigrację. Proponowana nowelizacja ww Dyrektywa w sprawie pojedynczego zezwolenia skróci czas rozpatrywania pozwoleń na pracę i pobyt oraz zapewni obywatelom spoza EOG, którzy stracą pracę, więcej czasu na znalezienie nowej pracy. Proponowana nowelizacja ww Polityka długoterminowa dla mieszkańców Łatwiej będzie uzyskać zezwolenie na pobyt stały, zwłaszcza dla osób, które mieszkały w kilku krajach UE lub które początkowo przybyły do ​​UE jako studenci lub osoby ubiegające się o azyl. Rezydenci długoterminowi mają podobne prawa jak obywatele UE, m.in.: Wolność ruchu.

W odpowiedzi na niedobory siły roboczej kilka krajów zliberalizowało także przepisy dotyczące pozwoleń na pracę. Włochy zwiększyły roczny limit liczby pozwoleń na pracę 30850 w 2016 r. do 75 000 w 2022 r. Planowane jest dalsze zwiększanie kwoty rocznej 165 000 do 2025 roku.

Hiszpania ułatwiła absolwentom zagranicznym i imigrantom nieposiadającym dokumentów uzyskanie stopni naukowych Zezwolenie na pracę. The Lista zawodów deficytowych został rozszerzony, aby umożliwić pracodawcom rekrutację obywateli spoza EOG na większą różnorodność stanowisk pracy.

Niemcy właśnie zliberalizowały przepisy dot Wykwalifikowana imigracja. Zmiany ułatwią uznanie kwalifikacji osobom z wykształceniem zawodowym. Wprowadzona zostanie punktowana karta możliwości dla osób poszukujących pracy. Roczny limit dla pracowników z sześciu krajów spoza UE w Bałkany Zachodnie wzrosła z 25 000 do 50 000; kwota ta dotyczy dodatkowo wszystkich pracowników posiadających kwalifikacje pracowników wykwalifikowanych.

Portugalia to wprowadziła Wiza CPLP. Dzięki temu osoby z krajów portugalskojęzycznych mogą uzyskać pozwolenie na pracę, jeśli mają ofertę pracy. Szukający pracy mogą teraz tymczasowo przenieść się do Portugalii na czas poszukiwania pracy.

Odkąd Wielka Brytania głosowała za opuszczeniem UE w 2016 r., w kraju tym odnotowano znaczny spadek imigracji z EOG i gwałtowny wzrost imigracji z krajów spoza EOG. Jak jednak widzieliśmy, tendencja ta nie dotyczy wyłącznie Wielkiej Brytanii, ale jest zjawiskiem ogólnokontynentalnym. Starzenie się społeczeństwa i rosnące gospodarki w Europie Południowej, Środkowej i Wschodniej zwiększyły popyt na imigrację z krajów spoza EOG w całej UE. Zapotrzebowanie to jest tak duże, że UE i kilka poszczególnych państw członkowskich zliberalizowało niedawno przepisy imigracyjne, aby przyciągnąć więcej pracowników migrujących.

Nowy system imigracyjny to jeden z najbardziej oczywistych obszarów, w którym Wielka Brytania obrała własny kierunek od czasu opuszczenia UE. Ale jak widzimy, również tutaj Wielka Brytania nie jest tak inna, jak nam się wydaje.

James Bowes, asystent ds. zarządzania przestrzenią, planowanie strategiczne i analiza, Uniwersytet w Warwick.