Connect with us

Nauka

Antoni Malinowski: Niebiańska melancholia

Published

on

Antoni Malinowski: Niebiańska melancholia

Antoni Malinowski: Niebiańska melancholia
6–28 października 2023 r
Sztuki piękne Austina / Desmonda
68-69 Great Russell Street
Londyn WC1B 3BN

L’étrangère ma przyjemność zaprezentować Niebiańska Melancholiaseria najnowszych obrazów wykonanych przy użyciu światłoczułych pigmentów interferencyjnych autorstwa Antoni Malinowski. Powstałe w czasie pandemii obrazy przywołują wspomnienia i doświadczenia miejsc odwiedzonych lub wymyślonych przez artystę, do których widz zapraszany jest jako przestrzeń medytacyjnej refleksji.

Malinowski, będący zasadniczo malarzem abstrakcyjnym, umieścił ostatnio w swoich pracach odniesienia do przedstawień obrazowych. Krzesła, użyte po raz pierwszy w Sleepwalker Orchard w 2021 roku, symbolizują ludzką obecność i nieobecność, wywołując przejmujące skojarzenia z pamięcią i stratą lub nadzieją na powrót; tematy, które od czasów pandemicznej izolacji znajdują się w centrum twórczości Malinowskiego.

Antoni Malinowski, Capriccio z innymi cieniami, 2021

Wyjaśnia: „Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem CaféMüller Piny Bausch, naprawdę uderzyły mnie te wszystkie sceny z krzesłami. Jego postać była lunatykiem i dla uzyskania odpowiedniego napięcia ruchowego ułożył choreografię, w której poruszał się po przestrzeni pełnej krzeseł, z zamkniętymi oczami, ale źrenicami skierowanymi do przodu. Jest to niezwykle trudna i niewygodna czynność – zazwyczaj, gdy zamykamy oczy, źrenice opadają. Jednak ta niewielka zmiana wpłynęła na ruch całego jego ciała tak bardzo, że stało się ono wyjątkowo napięte i sugestywne”. W obrazach Malinowskiego najważniejsza jest chromatyczność, którą opisuje jako niestabilność obrazu wrażliwą na światło. Zastosowanie przez niego pigmentów interferencyjnych o właściwościach zaginających i rozpraszających światło nawiązuje do podobnych strategii w przedrenesansowych złotych obrazach i mozaikach.

Nowe pigmenty Malinowskiego. Demeter, 2021, 173x178cm, tempera i pigment interferencyjny na płótnie eksperymenty tworzą subtelne, migoczące zmiany kolorów w miarę gromadzenia się pociągnięć pędzla na powierzchni płótna, unosząc się i przenikając do kontrastujących tła. Zmiany chromatyczne zachęcają widza do zmiany własnego punktu widzenia na to, co staje się performatywnym doświadczeniem przestrzennym dzieła. Pomimo tych subtelnych malarskich interwencji obrazy Malinowskiego wytrzymują prostą interpretację narracyjną i zapraszają widza do medytacyjnej kontemplacji koloru i światła.

Antoni Malinowski: Niebiańska melancholia
Aretuza, 2020

Fascynacja Malinowskiego światłem, pigmentem, ruchem, czasem i potencjałem dynamicznym pomiędzy przestrzeniami malarskimi i architektonicznymi ma swoje korzenie w badaniach nad starożytnymi rzymskimi freskami ściennymi, które rozpoczął jeszcze podczas studiów w Szkole Brytyjskiej w Rzymie. Szczególne wrażenie wywarło na nim zastosowanie intensywnych pigmentów, takich jak wyrazista cynobrowa czerwień zastosowana w Willi Tajemnic pod Pompejami (60-70 p.n.e.) – kolor, który stał się stałym wątkiem jego twórczości.

READ  Neandertalczycy zmienili ekosystemy 125 000 lat temu – nie byli „prymitywnymi hippisami”

Praktyka malarska Malinowskiego nie ogranicza się do przywracania dawnych technik, zaczął badać i rozwijać prace wykorzystujące pigmenty historyczne i współczesne, ze szczególnym uwzględnieniem ich specyficznych właściwości odbijania światła. Poprzez technikę nakładania warstw pigmentów o zmiennym współczynniku odbicia światła szuka sposobu na wzbogacenie i zintensyfikowanie formy i doświadczenia przestrzeni poprzez kolor.

Antoni Malinowski: Niebiańska melancholia
Demeter, 2021

Jak zauważyła Sarah Kent w recenzji wystawy Malinowskiego w Camden Arts Centre (1997): „…zamiast podejmować próby identyfikacji, chętnie pływamy lub jesteśmy wchłaniani przez zachęcające wyspy o ciepłych kolorach. Najbardziej powszechna jest świadomość spokojnej inteligencji, która stworzyła te obrazy, które budzą tak wiele skojarzeń, ale nie są ograniczone żadnym z nich. Cudownie.” Znany ze swoich wciągających kolaboracji architektonicznych, w tym kilku współpracy z architektami Haworthem Tompkinsem, Malinowski na dużą skalę projekty obejmują Royal Court Theatre w Londynie (2000) i transformację ściany w kształcie bębna przy użyciu tradycyjnych sproszkowanych pigmentów.

Następnie pojawiły się przestrzenne schody studia Donmar Theatre w Londynie (2014) i Everyman Theatre Liverpool, które zdobyły Nagrodę Stirlinga 2014. W 2009 roku Antoni Malinowski został pierwszym współczesnym artystą w 200-letniej historii Dulwich Picture Gallery o wykonanie instalacji rysunkowo-malarskiej bezpośrednio na ścianach tego najstarszego muzeum w Anglii (The Polish Connection – Dulwich Picture Gallery, Londyn, Wielka Brytania i Zamek Królewski, Warszawa, Polska, 2009). Obrazy Malinowskiego były wystawiane na całym świecie i znajdują się w wielu kolekcjach publicznych i prywatnych, w tym w Tate w Londynie. Najnowsze wystawy indywidualne Antoniego Malinowskiego to Light Triggered (Ragged School Museum, Londyn, 2018) i Almost Seen (Assab One, Mediolan, 2018).

©2023 Antoni Malinowski

Continue Reading
Click to comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *