Obrona i odstraszanie na froncie NATO: przypadki Rumunii i Polski

Zakrojona na szeroką skalę inwazja Rosji na Ukrainę uwypukliła, że ​​linia frontu NATO ma kluczowe znaczenie dla obrony zbiorowej. Przywództwo USA na Zachodzie i jego inwestycje w Europie Środkowo-Wschodniej są obecnie przekształcane w politykę wspierania Ukrainy i wzmacniania głównych sojuszników NATO w regionie. Z kolei Polska i Rumunia, jako kotwice wschodniej linii frontu Sojuszu, dostosowują swoją postawę obronną zgodnie z wytycznymi NATO i w odpowiedzi na agresję Rosji.

W tej dyskusji panelowej wzięło udział dwóch badaczy z programu MEI Morza Czarnego, którzy przedstawili swoje wyniki badań na temat strategicznych wyzwań i możliwości dla Stanów Zjednoczonych w odniesieniu do krajów NATO na pierwszej linii frontu, dostosowania pozycji obronnej Rumunii i Polski, procesów zamówień w dziedzinie obronności tych państw oraz ich odporność i podatność na zagrożenia. Partnerstwa strategiczne USA-Rumunia i USA-Polska.

Granty badawcze zostały przyznane przez Departament Stanu USA programowi Morza Czarnego Instytutu Bliskiego Wschodu.

Głośniki
Moc Eoina Lazaridisa
Tytuł VIII Pracownik naukowy, Program Morza Czarnego, Instytut Bliskiego Wschodu

Ekaterina Klepanchuk
Tytuł VIII Pracownik naukowy, Program Morza Czarnego, Instytut Bliskiego Wschodu

Iulia-Sabina Joja, moderator
Starszy członek; Dyrektor, Program Morza Czarnego, Instytut Bliskiego Wschodu

Szczegółowe biografie prelegentów

moja moc jest stypendystą Black Sea Title VIII w Middle East Institute i posiada stopień doktora. student Wydziału Rządu na Uniwersytecie Teksasu w Austin. Jego rozprawa doktorska koncentruje się na ekonomii politycznej polityki przemysłu obronnego i instytucji bezpieczeństwa morskiego w Europie. Jego inne zainteresowania badawcze obejmują międzynarodowe regulacje finansowe i doświadczenia terenowe, ze szczególnym uwzględnieniem Europy Wschodniej i Bałkanów. Przed przyjazdem do Teksasu pracował jako konsultant strategiczny, obsługując klientów z sektora publicznego i prywatnego w przemyśle lotniczym i obronnym. Uzyskał tytuł licencjata z nauk politycznych i filozofii w Middlebury College oraz tytuł magistra w zakresie studiów rosyjskich, wschodnioeuropejskich i euroazjatyckich na Uniwersytecie Michigan.

Ekaterina Klepanchuk jest stypendystą Black Sea Title VIII w Middle East Institute. Jej badania dotyczą postawy obronnej wschodniej flanki NATO od czasu rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 r. Wcześniej Jekaterina zajmowała stanowiska w Instytucie Badań nad Wojną, Instytucie Narodów Zjednoczonych ds. Badań nad Rozbrojeniem i Centrum Studiów nad Nieproliferacją im. Jamesa Martina . Yekaterina uzyskała tytuł magistra w Instytucie Studiów Międzynarodowych Middlebury w Monterey oraz w Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych w Moskwie, specjalizując się w badaniach nad nieproliferacją i terroryzmem oraz stosunkach międzynarodowych.

Iulia Sabina Joja Senior Fellow i dyrektor programu Morza Czarnego MEI. Wykłada bezpieczeństwo europejskie jako adiunkt na Uniwersytecie Georgetown i Uniwersytecie George’a Washingtona. Jego badania i dydaktyka skupiają się głównie na bezpieczeństwie Europy i Morza Czarnego. Wcześniej Joja była doradcą prezydenta Rumunii i zastępcą kierownika projektu w Sojuszniczym Dowództwie ds. Transformacji w Wirginii. Współpracowała z rumuńską delegacją przy ONZ, Parlamentem Europejskim i rumuńskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Była także wykładowcą wizytującym w Centrum Historii Wojskowości i Nauk Społecznych Niemieckich Sił Zbrojnych w Poczdamie/Berlinie oraz stażem podoktorskim DAAD w Instytucie Polityki Zagranicznej w Johns Hopkins School of Advanced International Studies.

Zdjęcie: Beata Zawrzel/NurPhoto za pośrednictwem Getty Images