Absolwentką urszulanek była Kapłanka, Profesor | Wiadomości, sport, praca

POLSKA — Jim Johnston wspomina dzień, w którym jego syn, Jim Johnston Jr., wszedł przez drzwi z niezwykłą prośbą, która na początku wydawała się równie zacofana, co nie na miejscu.

„Mój syn przyszedł do domu i powiedział:„ Mamy koncert za sześć tygodni ”, a ja powiedziałem:„ To interesujące, ponieważ nie mamy zespołu ”- powiedział Johnston, 73 lata, absolwent Liceum Urszulanek w 1967 roku w West Side w Youngstown, jak się pamięta.

Być może motorem nieoczekiwanej propozycji Johnstona Jr. 12 lat temu była troska o zdrowie jego ojca. Jesienią 2010 roku u starszego Johnstona zdiagnozowano raka okrężnicy; Na początku 2011 roku rak dał przerzuty do wątroby, co przyniosło ponure rokowania.

Jednak do połowy 2011 roku jego stan zdrowia poprawił się na tyle, że mógł spróbować na scenie. Mały zespół muzyczny, który początkowo składał się z ojca i syna, pierwotnie nosił nazwę Jim Johnston Band i został przemianowany na Generation Gap około rok później.

Następnie, ze względu na wspólne imiona, obaj przeszli przez Seamus (wymawiane SHAY-mis), co jest irlandzkim odpowiednikiem „James”. Niedługo później trzeci Jim przekształcił duet w trio w osobie Jima Thompsona, przyjaciela młodszego Johnstona, który prowadził laboratorium medyczne Boardmana i został ich perkusistą. Johnston Sr. i Jr. grają na gitarze akustycznej.

„Był z nami przez co najmniej osiem z naszych 12 lat” — powiedział starszy Johnston.

Ich popularność – i liczba występów, które wykonują w całej Dolinie Mahoning – wzrosła z biegiem lat. Johnston wspomina, że ​​w 2019 roku Seamus miał ponad 60 występów.

Użył słowa „eklektyczny”, aby opisać muzyczny repertuar zespołu i harmonie wokalne, które sięgają do śpiewników takich artystów jak John Mellencamp, Jimmy Buffet, John Denver, James Taylor, Don Henley i Bryan Adams. Wyjaśnił, że głównymi wpływami muzycznymi Johnstona byli Taylor, Cat Stevens i The Beatles, dodając, że wpływ na jego syna miał Dave Matthews Band.

Nie oznacza to, że ta trójka nie ma nic przeciwko odchodzeniu od mnóstwa popularnych piosenek od czasu do czasu. Pewnej nocy Seamus otrzymał pozytywną odpowiedź za zaoferowanie swojej wersji przeboju The Band z 1975 roku „Ofelia”.

„Ktoś podszedł i powiedział:„ Nikt nie robi tej piosenki ”- wspomina Johnston.

Seamus występuje zarówno na imprezach prywatnych, jak iw miejscach takich jak Crickets Bar and Grill w Youngstown, Bogey’s Bar & Grill w Coitsville i gdzie indziej. Grali także w zeszłym roku podczas uroczystości związanych z ukończoną wartą 27 milionów dolarów renowacją głównego oddziału Biblioteki Publicznej Hrabstwa Youngstown i Mahoning. Ponadto Seamus jest również podstawą w Dzień Świętego Patryka i w jego pobliżu.

W czwartkowy wieczór w Bogey’s przerwa w dostawie prądu sprawiła, że ​​cała trójka improwizowała szybko i dosłownie na nogach. Na początku, nie wiedząc, co robić, wpadli na pomysł, aby przejść od stolika do stolika i zagrać popularną piosenkę „Draggin’ the Line” z 1971 roku autorstwa Tommy’ego Jamesa and the Shondells.

Pomimo swojego talentu muzycznego, Johnston Sr. nie był muzycznym protegowanym od najmłodszych lat.

WCZEŚNIEJSZA KARIERA

W 1975 roku Johnston został wyświęcony po ukończeniu katolickiego seminarium w Cincinnati. Następnie przez kilka lat służył jako pastor pomocniczy w kościele katolickim św. Michała w Canton i kościele św. Patryka w Youngstown. Kończąc studia podyplomowe, zanim uzyskał tytuł magistra religii i literatury na Uniwersytecie Wirginii w Charlottesville, służył w trzech kościołach w tym mieście, z których wszystkie podlegały diecezji Richmond.

W 1981 roku Johnston opuścił czynną służbę i wrócił do Doliny w 1982 roku, kiedy poślubił swoją żonę Joan i założył rodzinę, w skład której wchodziła ich córka Julia Rach.

Po osiedleniu się w Youngstown Johnston zapewnił sobie pracę w niepełnym wymiarze godzin jako profesor nadzwyczajny filozofii i religioznawstwa na Uniwersytecie Stanowym w Youngstown, zanim wydział anglistyki YSU zatrudnił go na 38-letnią karierę jako nauczyciel kompozycji, która trwała do wybuchu COVID-19 Kryzys trwał 19 lat. 19 pandemia.

Ponadto Johnston uczył w niepełnym wymiarze godzin kompozycji angielskiej w Penn State Shenango w Sharon w Pensylwanii, a także na Kent State University w Trumbull i kilku innych filiach KSU. Znajdował także czas na grę na gitarze w lokalnych kościołach w weekendy, „więc miałem dużo prac pobocznych” – powiedział.

Johnston przeszedł również szkolenie duszpasterskie pod okiem psychologa. Od końca lat 80. do początku lat 90. prowadził kursy psychologiczne i pracował z mieszkańcami kilku domów opieki w okolicy. Zróżnicowana ścieżka kariery Johnstona obejmowała pracę dla Family Services Agency w Sharon, pomagając zagrożonym dzieciom z problemami behawioralnymi.

„Przeszedłem od pracy ze starszymi ludźmi w domach opieki do 10, 11 i 12-latków z problemami behawioralnymi” – powiedział.

Johnston dodał, że planuje rozwijać się muzycznie i rodzinnie, co oznacza spędzanie kilku dni w tygodniu z dwójką wnucząt w wieku 2 i 5 lat. Rozważa też możliwość powrotu na zajęcia z kompozycji na KSU i oczywiście trzymania gitary akustycznej pod ręką.

„Będę grał tak długo, jak tylko będę mógł” – powiedział. – Mogę to powiedzieć z pewną dozą pewności.

Aby zasugerować sobotni profil, skontaktuj się z redaktorem Metro Marly Reichert pod adresem [email protected].

[email protected]