Ocena: Jak USA i Europa pomogły Ukrainie i co należy zrobić

Administracja Bidena ostatnio zapytany Kongres za 13,7 miliarda dolarów dodatkowa pomoc dla Ukrainy. Zanim Kongres podejmie działania, warto zrobić bilans tego, co zostało zrobione do tej pory.

Niewątpliwie wspieranie Ukrainy leży w interesie USA i Europy. Obrona Ukrainy walczy ze złośliwymi działaniami Rosja oraz Chinyobaj skorzystaliby na zdezorganizowanej, podzielonej i rozproszonej Europie, która wyłoni się z udanej wojny z Ukrainą.

Nasza dotychczasowa ocena pomocy jest taka, że ​​amerykański i europejski wkład w Ukrainę był sprawiedliwy. Jednak szybszy, solidniejszy i mniej bojący się ryzyka program pomocy wojskowej na początku konfliktu mógł doprowadzić wojnę do szybszego zakończenia. Ponadto USA i ich sojusznicy muszą teraz zastanowić się, jak najlepiej przyczynić się do wysiłków na rzecz odbudowy, aby zapewnić Ukrainie długoterminową stabilność i skuteczne rządy.

Wsparcie zagraniczne ma kluczowe znaczenie dla przetrwania Ukrainy

Bez nich Ukraina nie byłaby dziś wolnym krajem wsparcie zagraniczne. Od końca sierpnia ukraińska kontrofensywa wyzwoliła obszar większy niż łączne terytorium Delaware i Rhode Island. To osiągnięcie pokazuje, co potrafią ukraińskie siły zbrojne, gdy są odpowiednio wyposażone i wyszkolone. Chociaż pomoc USA była znacząca, Europejczycy wnieśli istotny wkład. Europa udziela Ukrainie więcej wsparcia, niż wskazuje na to szybki obraz zapowiedzianej pomocy. Spójrzmy na liczby.

>>> Rosja nie nadaje się do G-20

Stany Zjednoczone zadeklarowały prawie 45 mld euro pomocy (finansowej, humanitarnej i wojskowej). Kolejnym najbliższym darczyńcą jest Unia Europejska, która obiecała Ukrainie około 16 miliardów euro. Największym pojedynczym europejskim dawcą jest Wielka Brytania z nieco ponad 6 miliardami euro. Podczas gdy wkłady innych krajów są mniejsze, jeśli spojrzeć na pomoc jako procent produktu krajowego brutto, Estonia, Łotwa, Litwa, Norwegia i Wielka Brytania udzielają więcej pomocy dwustronnej niż Stany Zjednoczone

Ważne jest również, aby zrozumieć różnicę między zobowiązaniami publicznymi a rzeczywistymi dostawami pomocy. W niektórych przypadkach – na przykład wsparcie budżetowe – Stany Zjednoczone wypełniły niższy odsetek swoich zobowiązań (46%) niż inne państwa-darczyńcy, takie jak Kanada (65%), Francja (54%), Niemcy (100%), Japonia (100 %), Szwecja (100%) i Wielka Brytania (56%) zobowiązały się, chociaż kraje te zobowiązały się do znacznie mniejszych kwot. Dotyczy to również bronie i dostawy sprzętu. Stany Zjednoczone wypełniły około 24% swoich zobowiązań, podczas gdy Polska wypełniła 100%.

Ponadto nie wszystkie przesyłki pomocy wojskowej są ujawniane lub upubliczniane. Z różnych powodów niektóre narody mogą potajemnie przekazywać sprzęt wojskowy, co nie jest odzwierciedlone w tabelach pomocy. Ponadto firmy w niektórych krajach europejskich, takich jak Bułgaria, mają Republika Czeska, a Polacy pomagają naprawić uszkodzony sprzęt ukraiński i szybko przywrócić go na pole bitwy. Ponownie, poparcie to nie jest odnotowywane w publicznych raportach.

Jest w tym coś więcej

Konflikt wiąże się z innymi kosztami. Na przykład przytłaczająca większość ukraińskich uchodźców ucieka do krajów europejskich. Liczba ukraińskich uchodźców przyjętych przez USA to tylko około 0,02% naszej populacji. Udział ten jest wyższy w takich krajach jak Czechy (3,62%), Estonia (3,30%), Polska (3,19%), Litwa (2,07%), Łotwa (1,81%), Czarnogóra (1,51%) i Słowacja (1,47%) wyższy. ), Bułgarii (1,22%) i Niemczech (1,04%).

Nawet w liczby bezwzględneStany Zjednoczone przyjęły znacznie mniej ukraińskich uchodźców (100 000) niż Polska (1 365 810), Niemcy (1 003 029), Czechy (427 696), Włochy (159 968), Turcja (145 000), Hiszpania (140 391) i Wielka Brytania ( 122 900). To jest właściwie poprawne i właściwe. Dużo lepiej dla Ukraińców, jeśli mieszkają w krajach położonych bliżej ich rodzinnych miast, co ułatwi ich ewentualne przesiedlenie na Ukrainę. Niemniej jednak ważne jest uznanie przywództwa, jakie wiele narodów europejskich wykazało w tej kwestii.

Koszt zakwaterowania ukraińskich uchodźców jest znaczny. Instytut Kiloński szacunki że dla niektórych narodów koszty te przekraczają ich dwustronną pomoc dla Ukrainy. Dodając koszty uchodźców do całkowitej pomocy dla Ukrainy, żeby podać tylko jeden przykład, Estonia wydaje ponad 1,2% PKB, a Łotwa i Polska również przekraczają 1%.

Europejczycy ponoszą też ukryte koszty rosyjskiej agresji. Na przykład narody najbliższe Ukrainie widziały ich turystyka witalna Spłaszczone gałęzie. Europa płaci również wysoką cenę finansową i polityczną za dziesięciolecia nieprzemyślanej polityki, która sprawiła, że ​​jest w dużym stopniu uzależniona od rosyjskiej energii. Wzrost cen energii spowodowany wojną uderza w europejskich konsumentów i przedsiębiorstwa znacznie mocniej niż wszystko, czego doświadczyliśmy.

Kształtowanie odpornej Ukrainy

Ogólnie można również powiedzieć, że niektóre poglądy na temat pomocy europejskiej nie doceniają wkładu krajów europejskich i poziomu zaangażowania społecznego. Niemniej jednak Stany Zjednoczone są bezsprzecznie największym i najważniejszym krajem-donatorem. Ponadto warunki stypendiów amerykańskich w porównaniu z pożyczkami są zazwyczaj bardziej hojne niż warunki Unii Europejskiej.

Wspieranie Ukrainy musi być wspólnym przedsięwzięciem transatlantyckim, ale Europa może i powinna zrobić więcej.

Stany Zjednoczone i ich sojusznicy powinni teraz również rozważyć długoterminowe wyzwanie: jak sfinansować wysiłki na rzecz odbudowy w sposób, który przyczyni się do niezależnej, odpornej i samowystarczalnej Ukrainy. „Obecnie”, przekonuje ekspert ds. pomocy rozwojowej Max Primorac, „istnieje duże ryzyko, że wysiłki na rzecz odbudowy Ukrainy zostaną przejęte przez samolubny przemysł pomocy rozwojowej, pozostawiając kraj w paraliżującej zależności od pomocy i ostatecznie podważając jego odporność. Aby jak najlepiej służyć Ukrainie oraz podatnikom amerykańskim i europejskim, dolarowi i euro na odbudowę powinny towarzyszyć powiązane reformy majątkowe, regulacyjne i sądownicze.

>>> Wojna na Ukrainie pokazuje, dlaczego umowa o handlu bronią pozostaje złym pomysłem

Patrząc w przyszłość, Stany Zjednoczone i Europa powinny szukać sposobów na zmobilizowanie prywatnego kapitału, aby pomóc w sprostaniu ogromnemu wyzwaniu i szansie odbudowy Ukrainy. Inicjatywa Trójmorza (3SI) to instrument, którego nie można pominąć. 3SI stara się przyciągnąć do regionu kapitał prywatny, przyciągając napędzane przez rynek inwestycje w infrastrukturę cyfrową, energię i transport. Co więcej, USA i inne rządy powinny porzucić tradycyjne formy pomocy zmonopolizowane przez międzynarodowe instytucje finansowe i kompleks pomocowo-przemysłowy.

Jeśli USA, Europejczycy i ukraiński rząd nie zaczną intensywniej i lepiej myśleć o wygraniu pokoju, pomyślne zakończenie wojny może być pustym zwycięstwem.

Przyszłość Ukrainy codziennie kształtuje odwaga, umiejętności i poświęcenie Ukraińskich Sił Zbrojnych piętro. Wpływają na nią również ci, którzy myślą o tym, jak odbudować naród w taki sposób, by znalazł się na drodze do dobrobytu i sukcesu.

Stawka na Ukrainie jest wysoka dla Stanów Zjednoczonych i Europy. Rzetelna ocena udzielonej pomocy pokazuje, jak Europa może i powinna zrobić więcej, ale jej wkład został prawdopodobnie niedoceniony po tej stronie Atlantyku. Wolna, dostatnia i bezpieczna Ukraina może powstać tylko wtedy, gdy Europa, Ukraina i Stany Zjednoczone wykonają swoją część.