Starożytne miejsca asteroid zidentyfikowane za pomocą technologii miejsca zbrodni

Analiza zwęglonych szczątków roślin może potwierdzić lokalizację uderzeń asteroid w odległej przeszłości, jak pokazują nowe badania.

Na podstawie szacunków uderzeń asteroid w ciągu ostatnich 11650 lat (znanych jako holocen), które utworzyły kratery, zlokalizowano tylko około 30% miejsc uderzenia.

Do tej pory nie było sposobu na odróżnienie normalnych struktur lądowych od bardzo małych kraterów asteroid, chyba że w pobliżu znaleziono kawałki meteorytów żelaznych.

W nowym badaniu międzynarodowy zespół naukowców odkrył, że węgiel drzewny wokół kraterów różni się od węgla drzewnego pochodzącego z pożarów – więc analiza próbek pozwala naukowcom określić pochodzenie małych kraterów.

„Właściwości organizmów, które zostały przekształcone w węgiel drzewny, odzwierciedlają warunki, w jakich zostały zabite” – powiedział główny autor dr. Ania Losiak z Instytutu Nauk Geologicznych PAN i Uniwersytetu w Exeter.

„Te warunki, takie jak ciepło, na jakie było narażone drewno, czy czas jego nagrzewania, pozostawiają charakterystyczne ślady na strukturze materiału.

„Na przykład węgiel drzewny z pożarów powierzchniowych o niskiej energii, takich jak płonące krzewy i liście, ma inne właściwości niż węgiel drzewny z pożarów o dużej intensywności.

„Uderzeniowe węgle drzewne są bardzo dziwne. Wszystkie wyglądają, jakby powstały w znacznie niższych temperaturach niż zwęglenia z pożaru i wszystkie są bardzo podobne, podczas gdy w pożarach często można znaleźć mocno zwęglone drewno, które ledwo uszkodziło gałęzie”.

dr Losiak prowadził badania nad indywidualnym stypendium Marie Skłodowska Curie w laboratorium wildFIRE Uniwersytetu w Exeter, pod kierunkiem prof. Claire Belcher.

Zespół badawczy wykopał rowy w krawędziach czterech kraterów (Kaali Main i Kaali 2/8 w Estonii, Morasko w Polsce i Whitecourt w Kanadzie).

„Różnice między węglem drzewnym z pożaru lasu a węglem drzewnym okazały się dramatyczne i zaskakujące” – powiedział profesor Belcher, współpracownik Global Systems Institute w Exeter.

„Podczas gdy węgiel drzewny z pożaru lasu różni się znacznie pod względem współczynnika odbicia w zależności od lokalnych warunków podczas pożaru, węgle uderzeniowe wykazywały spójne właściwości, mimo że pochodziły z bardzo różnych miejsc i tysięcy lat od siebie.

„To okazja dla geologów poszukujących niewykrytych kraterów uderzeniowych”.

Profesor Chris Herd z University of Alberta powiedział: „To badanie pogłębia naszą wiedzę na temat wpływu na środowisko powstawania małych kraterów uderzeniowych, dzięki czemu w przyszłości, gdy odkryjemy asteroidę o średnicy kilku metrów lub większej, będzie to tylko kilka dzieli nas kilka tygodni.” Po uderzeniu możemy dokładniej określić wielkość i rodzaj potrzebnej strefy ewakuacji.”

dr Łosiak dodał: „Od 1900 r. dwa uderzenia – w Tunguskiej i Czelabińsku – spowodowały ogromne zniszczenia.

„Aby przygotować się na przyszłe zagrożenia, musimy zrozumieć, jak często zdarzają się takie kolizje.

„A żeby to zrobić, musimy spojrzeć na niedawną przeszłość naszej planety”.

Relacja: Losiak A, Belcher CM, Plado J, et al. Procesy kraterowania o małym uderzeniu wytwarzają charakterystyczne skupiska węgla drzewnego. geologia. Opublikowano online 31 sierpnia 2022 r. doi:10.1130/G50056.1

Ten artykuł został ponownie opublikowany z następujących materiały. Uwaga: materiał mógł być edytowany pod względem długości i treści. Więcej informacji można znaleźć w podanym źródle.