Świat
Boris Johnson trzyma się swojej pozycji premiera po tym, jak dziesiątki brytyjskich prawodawców złożyło rezygnację i wezwało go do rezygnacji
Spektakularny rozpad kariery politycznej Johnsona może potrwać kilka godzin od zakończenia; Chociaż do tej pory nie chciał się wycofać, konserwatywni prawodawcy mogą szybko zmienić zasady swojej partii i w razie potrzeby zagłosować za jego usunięciem.
„W pewnym momencie musimy dojść do wniosku, że wystarczy” – powiedział Johnson w środę w parlamencie były minister zdrowia Sajid Javid, pierwszy z wielu ministrów, który złożył rezygnację w ciągu ostatnich 24 godzin. „Doszedłem do wniosku, że problem zaczyna się na górze, to się nie zmieni”.
Pięciu ministrów złożyło rezygnację za jednym zamachem w środowe popołudnie, a pod koniec dnia pracy Johnson stracił ponad 30 członków swojego rządu.
Jego długoletni sojusznik i starszy sekretarz gabinetu Michael Gove w środowe popołudnie również wezwał go do zaakceptowania, że jego czas się skończył. Dwóch starszych doradców ze znajomością sytuacji potwierdziło CNN. Ta wiadomość została po raz pierwszy zgłoszona przez Mail+, cyfrową platformę Daily Mail. Biuro Gove nie miało oficjalnego komentarza w tej sprawie, a źródła wypowiadały się pod warunkiem zachowania anonimowości, ponieważ spotkanie odbywało się za zamkniętymi drzwiami
„Społeczeństwo słusznie oczekuje, że rząd będzie działał właściwie, kompetentnie i poważnie” – powiedział kanclerz Rishi Sunak w swoim liście rezygnacyjnym we wtorek wieczorem. „Zdaję sobie sprawę, że to może być moja ostatnia praca ministerialna, ale uważam, że warto o te standardy walczyć i dlatego rezygnuję”.
„Premier nieustannie próbuje odwrócić uwagę, zawsze stara się obwiniać innych za błędy… (nie ma) nic, co może zrobić, tylko wziąć odpowiedzialność i zrezygnować” – dodał konserwatywny poseł Gary Sambrook w parlamencie. Szybkie oklaski i oklaski ze strony prawodawców.
Niekończąca się seria skandali
Wielu premierów zostało usuniętych z urzędu w wyniku nagłych i śmiertelnych buntów w ich własnych partiach, a przywódcy zwykle decydują się ustąpić, gdy tylko napis wisi na ścianie. Ale tempo, z jakim rząd Johnsona pogrążył się w otchłani, przypomina kilka epizodów w brytyjskiej historii politycznej.
Ta saga pincher ostatecznie doprowadziła do upadku bazy wsparcia Johnsona. Johnson ledwo przetrwał wotum nieufności na początku czerwca, ale rebelianci zagrozili, że zmienią zasady partii i zezwolą na kolejne głosowanie w najbliższej przyszłości, jeśli Johnson nie ustąpi – a teraz można by się spodziewać, że przegra.
Ponury Johnson zmagał się z pytaniami premiera w parlamencie, a następnie odpowiadał na pytania posłów na posiedzeniu komisji parlamentarnej, które zyskało poparcie jeszcze większej liczby jego sojuszników.
Wysiłki Johnsona, by utrzymać się u władzy, zostały nazwane „żałosnymi” przez lidera opozycji Keira Starmera, który skierował również swój atak przeciwko kilku sojusznikom w swoim gabinecie, którzy nadal go popierają. „Czy w środku kryzysu kraj nie zasługuje na coś lepszego niż lista Z z kiwającymi psami?” zapytał Starmer w Parlamencie.
Jeśli Johnson zrezygnuje, rozpocznie się kampania konserwatywnego przywództwa, a zwycięzca obejmie również stanowisko premiera.
Ta osoba musiałaby radzić sobie z problemami wewnętrznymi, takimi jak kryzys kosztów utrzymania, który dotknął brytyjskie gospodarstwa domowe, i odziedziczyła bogactwo presji zagranicznej. Johnson nawiązał dobre stosunki z ukraińskim prezydentem Wołodymyrem Zełenskim i był czołowym graczem w europejskiej reakcji na rosyjską inwazję.
Luke McGee z CNN przyczynił się do powstania reportażu.
„Organizator. Entuzjasta podróży. Rozwiązuje problemy. Miłośnik muzyki. Oddany uczony kulinarny. Nieuleczalny fan internetu. Zwolennik popkultury.”
