Recenzja: Kobieta na dachu

14.06.2022 – Najnowszy film Anny Jadowskiej jest szorstką i fascynującą eksploracją złego samopoczucia zmierzchu i fundamentalnie złamanego stosunku społecznego do kobiet

Oparte na prawdziwej historii kobieta na dachu [+see also:
trailer
film profile] podąża za 60-letnią Mirą (Dorota Pomykała), kiedy idzie kupić karmę dla ryb, a potem próbuje obrabować bank. Podczas gdy całe założenie ma w sobie nutkę czarnej komedii, Reżyser Anna Jadowska przybiera oszczędne, posępne i skromne podejście, gdy bada, jak życie i tożsamość Miry powoli ulegały erozji, pozostawiając ją z niewielkim wyborem, jak tylko krzyczeć w ciemność. Ale jak film miał swoją premierę w Międzynarodowym Konkursie Opowiadania? Tribecajasno pokazuje, że nie ma nikogo, kto mógłby wysłuchać tego wołania.

Po początkowym ustaleniu kruchego stanu psychiki Miry – pokazała swoją niepewność na krawędzi dachu bloku, w którym mieszka – film szybko przenosi się do jej momentu niezręcznego buntu, w którym grozi kasjerowi małym buntownikiem. Nóż. Po niepowodzeniu, jak można się było spodziewać, większość filmu zagłębia się w następstwa ich czynu. Wizyta na komisariacie prowadzi do plotek wśród przyjaciół i znajomych. Jej mąż i syn wydają się zawstydzeni i zawstydzeni jej zachowaniem. Kolejne incydenty prowadzą do bezinteresownych pracowników socjalnych, którzy bez przekonania próbują dotrzeć do sedna zachowania Miry.

Ale chociaż istnieją powierzchowne obawy, nikogo nie powinno to obchodzić. Tylko w ten sposób działają sieci wsparcia, które mają być jej oferowane. Nawet gdy wychodzą na jaw konkretne powody zachowania Miry, jej mąż nie znajduje zrozumienia, a syn przygotowuje się do wyjazdu do Wielkiej Brytanii. Mira wielokrotnie jest pozostawiona sama sobie, bo zmaga się nie tylko z konsekwencjami swoich impulsywnych działań, ale także z okolicznościami, które ją tam doprowadziły.

Jadowska tworzy świat Mira żyje w świecie surowego realizmu, który nie pozostawia wiele miejsca na lekkomyślność czy miłość. operator kamery Ita Zbroniec-Zajt kryje wszystko w bezlitosnych odcieniach bieli lub lodowatej szarości. Mimo że większość filmu rozgrywa się w letnim słońcu, panuje w nim wrażenie surowego i odsłoniętego środowiska, a nie ciepłego i wybaczającego. Pojawia się pełzające poczucie ucisku i obojętności. To sprawia, że ​​film często jest ponury i melancholijny, choć z najdrobniejszym przebłyskiem nadziei.

Film o sukcesie w dużej mierze zawdzięcza niesamowitej kreacji Pomykały w roli głównej. Skutecznie w każdej scenie filmu nosi wszystko na plecach z cichą siłą. Podczas gdy emanuje bólem, dezorientacją i cichą desperacją, istnieje również ciągłe poczucie nieposłuszeństwa, które wykracza poza jej nieudaną próbę rabunku. Ta cicha przepychanka między szacunkiem a obroną, która leży u podstaw postaci, jest tym, co nadaje filmowi wiele mocy.

Rzekomo, Kobieta On ton dach to studium postaci, które bada wyobrażenia o złym samopoczuciu, których mogą doświadczać ludzie wkraczając w zmierzch i dotyka wyobrażeń osób cierpiących na nieleczoną depresję. Ale film jest też ostrym odrzuceniem traktowania kobiet w polskim społeczeństwie. Dzięki polskim przedpotopowym poglądom na temat aborcji, a także wszechobecnej narracji, że kobiety powinny być szczęśliwe, gdy zostaną w domu i mają dzieci, Mira jest jaskrawym przykładem tego, co może się wydarzyć, gdy odegrasz swoją rolę. Po wychowaniu dziecka społeczeństwo porzuciło Mirę, wypełniono jej obowiązki, jej pragnienia i pragnienia, zarówno jako kobiety, jak i osoby, jako refleksja. Być może to nie przypadek, że Miry zajmuje się pracą położnej, która – jak pokazuje film – obserwuje, jak nowe pokolenie rodzi dzieci, których niekoniecznie chcą.

Ogólny ciemny ton oznacza, że kobieta na dachu może mieć trudności ze znalezieniem szerokiego grona odbiorców. Ale festiwalowicze powinni się do niego przybyć, ponieważ okazuje się, że jest to przekonująco ponury zegarek – aczkolwiek z zakończeniem, które daje pewną dozę nadziei.

kobieta na dachu to koprodukcja polsko-szwedzko-francuska w reżyserii Filmy Dontena i LacroixZobacz produkcje i film garażowy. Sprzedaż międzynarodowa jest obsługiwana z Paryża Filmy z lokomotywą.