Ukraina: Krótka historia powstania”

Według Putina Współczesna Ukraina została „całkowicie i całkowicie stworzona przez Rosję, a dokładniej przez bolszewicką, komunistyczną Rosję… Proces ten rozpoczął się niemal natychmiast po rewolucji 1917 r., a co więcej, Lenin i jego współpracownicy zrobili to w najbardziej niechlujny sposób w stosunku do Rosji – poprzez Dzieląc, wyrywając ze swoich kawałków własne historyczne terytorium”.

Obszar, demografia, gospodarka

Położona w Europie Wschodniej Ukraina graniczy z Rosją od północnego wschodu, wschodu i południowego wschodu oraz z Morzem Czarnym od południa. Na południowym zachodzie, zachodzie i północy Ukraina graniczy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara z Mołdawią, Rumunią, Węgrami, Słowacją, Polską i Białorusią.

Jest największym po Rosji krajem Europy, zajmując powierzchnię 603,550 km², czyli około 6% kontynentu. Oczywiście, Ukraina jest przyćmiona przez Rosję, która obejmuje prawie 4 miliony kilometrów kwadratowych i 40% Europy.

W lipcu 2021 r. ludność Ukrainy szacowano na 43,7 mln. Spośród nich 77,8% było pochodzenia ukraińskiego, 17,3% to Rosjanie, a 67,5% i 29,6% populacji to odpowiednio osoby mówiące po ukraińsku i rosyjsku (szacunki z 2001 r., CIA World Factbook).

Rosyjskojęzyczni mieszkają głównie na wschodzie, w pobliżu granicy z Rosją, gdzie rosyjski rząd, po ośmiu latach wspierania i podtrzymywania zbrojnego powstania, w tym tygodniu uznał dwie niezależne republiki, zwiastując nieuniknioną wojnę, która miała nastąpić.

Pod względem produktu krajowego brutto i dochodu narodowego brutto na mieszkańca Ukraina jest najbiedniejszym krajem w Europie. Posiada złoża rud żelaza i węgla oraz eksportuje kukurydzę, olej słonecznikowy, żelazo i produkty żelazne oraz pszenicę.

Indie są największym rynkiem eksportowym Ukrainy w regionie Azji i Pacyfiku. Największym towarem eksportowym kraju do Indii jest olej słonecznikowy, a następnie chemikalia nieorganiczne, żelazo i stal, tworzywa sztuczne i chemikalia. Głównym importerem Ukrainy z Indii są produkty farmaceutyczne.

Wczesna historia Ukrainy

Tysiąc lat temu współczesna Ukraina leżała w sercu Rusi Kijowskiej, federacji ludów wschodniosłowiańskich, bałtyckich i fińskich Europy Wschodniej i Północnej ze stolicą w Kijowie. Współczesna Ukraina, Rosja i Białoruś wywodzą swoje kulturowe korzenie z Rusi Kijowskiej.

Ruś Kijowska osiągnęła swój największy rozmiar i potęgę w X i XI wieku. W 988 r. Wielki Książę Kijowski uczynił Włodzimierza Wielkiego
Chrześcijaństwo religią państwową. Szczyt Rusi Kijowskiej znalazł się pod rządami Jarosława Mądrego, który panował od 1019 do 1054 roku.

W połowie XIII wieku, osłabiona spadkiem handlu spowodowanym upadkiem cesarstwa bizantyjskiego, Ruś Kijowska rozpadła się pod naporem Złotej Ordy Mongołów, która w 1240 roku złupiła Kijów. Jednak po upadku chanatu mongolskiego na początku XV w. znaczna część dawnej Rusi Kijowskiej została włączona do wieloetnicznego Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Na mocy unii lubelskiej w 1569 r. Korona Królestwa Polskiego i Wielkie Księstwo Litewskie połączyły się, tworząc Rzeczpospolitą Obojga Narodów, która należała wówczas do największych państw Europy. Początki współczesnej ukraińskiej tożsamości narodowej można prześledzić około sto lat temu.

Rejestracja w Rosji

W 1648 r. Kozacy pod wodzą hetmana Bohdana Chmielnickiego powstali przeciwko Polakom, przejęli kontrolę nad Kijowem i założyli ukraińskie państwo hetmanatu kozackiego na dzisiejszej środkowej Ukrainie. Jednak po około stuleciu cesarzowa Katarzyna Wielka (1762-96) zniosła hetmantę i włączyła wszystkie etnicznie ukraińskie terytorium do Imperium Rosyjskiego.

Polityka carskiej rusyfikacji doprowadziła do tłumienia tożsamości etnicznych i języków, w tym Ukraińców. Jednak w Imperium Rosyjskim wielu Ukraińców doszło do zamożnych i prominentnych pozycji, a znaczna ich liczba wyemigrowała, aby osiedlić się w innych częściach Rosji.

Ponad 3,5 miliona Ukraińców walczyło po stronie Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej, ale mniejsza liczba walczyła z Austro-Węgrami przeciwko armii carskiej.

Ukraina jako część ZSRR

Wojna doprowadziła do końca zarówno imperium carskiego, jak i osmańskiego. Gdy powstał głównie ukraiński ruch narodowy kierowany przez komunistów, powstało kilka małych państw ukraińskich. Miesiące po przejęciu władzy przez bolszewików w rewolucji październikowej 1917 r. ogłoszono niepodległą Ukraińską Republikę Ludową, ale wojna domowa między różnymi władcami, w tym frakcjami ukraińskimi, anarchistami, carami i Polakami, trwała nadal. W 1922 Ukraina stała się częścią Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR).

Biuletyn | Kliknij tutaj, aby otrzymać najlepsze wyjaśnienia dnia dostarczone do Twojej skrzynki odbiorczej

Po rozpadzie Związku Radzieckiego

W 1991 roku ZSRR został rozwiązany. Kilka lat wcześniej na Ukrainie narastały żądania niepodległościowe, a do 1990 r. ponad 300 tys. Ukraińców utworzyło ludzki łańcuch wsparcia wolności, a tzw. Granitowa Rewolucja studentów próbowała zapobiec podpisaniu nowego porozumienia z ZSRR.
24 sierpnia 1991 r., po niepowodzeniu zamachu stanu, który miał na celu obalenie prezydenta Michaiła Gorbaczowa i przywrócenie władzy komunistycznej, parlament Ukrainy uchwalił ustawę o niepodległości kraju. Następnie Leonid Krawczuk, przewodniczący parlamentu, został wybrany pierwszym prezydentem Ukrainy.

W grudniu 1991 roku przywódcy Białorusi, Rosji i Ukrainy formalnie rozwiązali Związek Radziecki i utworzyli Wspólnotę Niepodległych Państw (WNP). Jednak ukraiński parlament, Rada Najwyższa, nigdy nie ratyfikował akcesji, więc Ukraina nigdy nie była legalnie członkiem WNP.