Siedem rzeczy, które warto wiedzieć o Santa Faustyna

Chociaż katolicy na całym świecie znają św. Faustynę Kowalską i jej związek z Miłosierdziem Bożym, wielu może nie wiedzieć, w jaki sposób Jezus mówił do niej o jej powołaniu, piekle i jej misji głoszenia miłosierdzia Bożego. Oto siedem ważnych faktów, które powinieneś wiedzieć o tym popularnym świętym:

1. Jej imię na chrzcie brzmiało Helena. Św. Maria Faustyna Kowalska od Najświętszego Sakramentu urodziła się w Polsce jako Helena Kowalska 25 sierpnia 1905 r. Zmarła 5 października 1938 r., wybrana przez Jezusa i Maryję na nieprawdopodobną apostołkę Bożego Miłosierdzia. Kanonizowana przez Papieża Jana Pawła II 30 kwietnia 2000 r. Jej święto przypada 5 października.

2. Nie planowała zostać zakonnicą. Młoda Helenka nie miała zamiaru wchodzić w życie religijne, ale w wieku 19 lat, będąc na balu ze swoją siostrą Natalią w Łodzi, miała wizję cierpiącego Jezusa, który zapytał ją: „Jak długo będę dla Ciebie stać i jak Czy będziesz mnie długo odkładał?” Po modlitwie w Katedrze wyjechał do Warszawy, gdzie wstąpił do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Pobożności. 30 kwietnia 1926 r. w wieku 20 lat założył habit i otrzymał imię zakonne.

3. Jezus opisał jej, jak powinien wyglądać jej obraz Miłosierdzia Bożego. Faustyna napisała, że ​​w niedzielną noc 22 lutego 1931 roku, gdy przebywała w swojej celi w Płocku, po częściowym wyzdrowieniu z gruźlicy, ukazał się Jezus ubrany w białą szatę z bladoczerwonymi promieniami wychodzącymi z jego serca. Według jej pamiętnika, Jezus powiedział jej: „Namaluj obraz według wzoru, który widzisz, z podpisem: 'Jezu, ufam Tobie’ [in Polish: “Jezu, ufam Tobie.”] Chcę, aby ten obraz był czczony najpierw w waszej kaplicy, a potem na całym świecie. Obiecuję, że dusza, która czci ten obraz, nie zginie. ”

4. Miała wizję piekła. W październiku 1936 roku, podczas ośmiodniowych rekolekcji, została zaprowadzona przez anioła do tego, co nazywała „dołami piekieł”, które w swoim pamiętniku opisała jako miejsce „wielkich tortur” i „ognia, który przeniknie duszę”. bez zniszczenia – straszne cierpienie. To piekło było pełne ciemności, a pomimo tej ciemności „demony i dusze potępionych widzą się nawzajem i wszelkie zło, zarówno innych, jak i własne”.

5. Widziała różne poziomy piekła. Według Paul KengorFaustyna, profesor nauk politycznych w Grove City College i współtwórca Narodowego Rejestru Katolików, „zauważyła podobne do Dantego sekcje piekła zarezerwowane dla konkretnych cierpień dokonywanych w tym upadłym świecie”. „Są jaskinie i doły tortur, w których jedna forma agonii różni się od drugiej” – zapisała Faustyna w swoim pamiętniku. „Są specjalne tortury przeznaczone dla poszczególnych dusz. Są to męki zmysłów. Każda dusza przechodzi straszne i nieopisane cierpienia związane ze sposobem, w jaki zgrzeszyła”.

6. Większość potępionych nie wierzyła w piekło. Faustyna powiedziała, że ​​to, czym się dzieliła, było tylko „bladym cieniem tego, co widziałam. Ale zauważyłam jedną rzecz: większość dusz to te, które nie wierzą, że istnieje piekło”. Zeznała w swoim pamiętniku: „Ja, s. Faustyna Kowalska, z polecenia Bożego odwiedziłam otchłanie piekielne, aby o nim duszom opowiadać i być świadkiem jego istnienia”.

7. Twoja wizja została stworzona, aby ratować dusze. Kengor mówi, że „jakkolwiek przerażające są, (te wizje) również odbijają pozytywne pragnienie miłosierdzia. Poprzez te wizje i ich posłańców, boskość daje nam jeszcze jedną szansę. przestań grzeszyć i szukaj nawrócenia i odkupienia, zanim będzie za późno”.