Dilip Kumar: Suhana Safar do Sham-e Gham Ki Kasam, kultowe piosenki legendarnego aktora

Raz w życiu śpiewał aktor Dilip Kumar. Piosenka była Laagi nahi chhute, duet z Latą Mangeshkar w Hrishikesh Mukherjee’s Podróżny (1957). Jednak niektóre z najbardziej kultowych melodii przemysłu filmowego zostały przedstawione na legendarnym aktorze, który zmarł w wieku 98 lat. Oto wyselekcjonowana lista.

Piosenki z filmu Naya Daur (1957)

Z motywem „człowiek kontra maszyna” w tle tego przełomowego filmu jest film BR Chopry Naya Daur – z melodiami OP Nayyara i tekstami Sahira Ludhianvi – miał kilka niezapomnianych piosenek. Kilka kompozycji wywodzi się z ludzi z Pendżabu, którzy po raz pierwszy zaprezentowali się w tak orzeźwiający sposób. Czy to delikatne i romantyczne Maang ke saath tumhara z charakterystycznym dla Nayyara „ghudtaal” (klekot końskich kopyt) jako rytmem piosenki lub jako wiecznie zielony Ude jab jab zulfein teri, Shamshad Begum i Asha Bhosle Reshmi salwaar kurta jaali kai pieśń Desbhakti Ye desh hai veer jamano ko i piosenka do pracy work Saathi haath badhana – wszystkie pozostają napiętnowane w zbiorowej pamięci. Prawie każdy utwór od Naya Daur na ekranie przypomina Kumara i Vyjanthimalę. To była komercyjna muzyka filmowa w najlepszym wydaniu.

Apni azadi ko hum hargiz mita działa nahi (lider, 1964)

Piosenka z udziałem Dilipa Kumara i Vyjanthimala stała się synonimem patriotyzmu i rewolucji. Mówiło o Azadi – koncepcja, która jest centralna dla idei indyjskiego państwa narodowego. W nowych niepodległych Indiach piosenka trafiła w sedno i nadal jest śpiewana jak slogan.

Ik shehenshah ne banwa ke haseen Taj Mahal (lider, 1964)

Kolejny absolutny klejnot od lider. Czy to sensacyjne sarangi i sitarowe preludium, czy nienaganna kompozycja kompozytora Naushad in Lalit, przejmująca poranna raga, Mohammad Rafi i Lata Mangeshkar stworzyli jedną z najbardziej skomplikowanych, przemyślanych i uduchowionych kompozycji Naushad. Łatwość, z jaką Kumar Lip wykonał tę złożoną piosenkę z całym Rafis murki i ślizga się w miejscu podczas prezentacji, wspaniale się na to patrzy.

Madhuban moja radhika naachi re (Kohinoor, 1960)

Jak mówi słynna historia, Dilip Kumar poprosił o opóźnienie w kręceniu piosenki, ponieważ chciał udoskonalić prezentację utworu. Brał lekcje sitaru u Ustada Halima Jaffera Khana, który jest znany z uosobienia Jafferkhani Baaj. Labiryntową kompozycję w Raag Hamir, Rafi zaśpiewał ją do perfekcji i nigdy nie zapomnisz zachwycającego występu Kumara. Naucz się też trudnych rzeczy na pamięć taraana na końcu.

Czy sitaaron ka zameen par hai milan (Kohinoor, 1960)

Oparta na romantycznym Raag Pahadi, który łączy muzykę ludową i klasyczną w równym stopniu, ta kompozycja naushad śpiewana przez Rafiego i Mangeshkara zaczyna się od theka na tabli i jest przedstawiona na Dilip Kumar i Meena Kumari, którzy w tym utworze wyglądają po królewsku. Ścieżka dźwiękowa Kohinoora pozostaje kultowym klasykiem.

Suhana safar aur mausam haseen (Madhumati, 1958)

Niezapomniana jest kompozycja Salila Chaudhury’ego w arcydziele filmowym Bimala Roya i tekst Shailendry w delikatnych odcieniach częściowo filozoficznych, częściowo faktów w głosie Mukesha. Dilip Kumar, w swetrze zawiązanym na szyi, przedstawia na ekranie piosenkę z prostotą, tak jak powinno być.

Dil tadap tadap ke (Madhumati, 1958)

Kompozytor Salil Chaudhury powiedział kiedyś, że utwór został oparty na węgierskiej melodii. Chociaż melodia śpiewana jest na Węgrzech na weselach i szczęśliwych okazjach, w Polsce jest to właściwie pieśń ludowa. Śpiewany przez Mangeshkara i Mukesha, Chowdhury zmienił piosenkę i sprawił, że brzmiała jak współczesna melodia z lat pięćdziesiątych.

sham-e-gham ki qasam (Chodnik, 1953)

Melodia umożliwiła ludziom spotkanie z kompozytorem Khayyam. Śpiewana przez Talata Mehmooda, jego jedwabistym głosem, piosenka ożywia obraz „Króla Tragedii” Dilipa Kumara. Z motywem czarnego marketingu w tle, film został osadzony w świecie ubogich i bezdomnych. Ten delikatny gazal z walcem do rytmu pozostaje znaczącą piosenką w karierze Kumara.

Nain chłopiec jai hai (Ganga Jumna, 1961)

Mohammad Rafi doskonale śpiewa ten utwór w awadhi. Choć zachwyca doskonała dykcja i muzykalność, należy również pochwalić umiejętności Naushada w muzyce ludowej. Dilip Kumar, który występuje w wiosce, tańczy do tej pieśni ludowej z nieskazitelnym wdziękiem. Piosenka zaczyna się w średnim tempie, ale przyspiesza do crescendo i podnosi tonację. Melodia, która zawsze będzie nam przypominać szczęśliwego i psotnego Dilipa Kumara.