Jak pogodzić ambicje klimatyczne UE i konkurencyjność – czy CBAM rozwiąże problem? – EURACTIV.com

Zwrócono uwagę na polskie wysiłki na rzecz osiągnięcia celów klimatycznych: TOGETAIR 2021 to druga edycja Polskiego Szczytu Klimatycznego i pierwsza edycja Polski multimedialny raport klimatyczny. Obie dają unijnemu obserwatorowi wyjątkową okazję do wyobrazenia sobie debaty w Polsce na temat celów Zielonego Porozumienia UE. Trzydniowa konferencja, która rozpocznie się 21 kwietnia, będzie wypełniona debatami, pomysłami, wyzwaniami i rozwiązaniami.

Bartek Czyczerski, Dyrektor Generalny ds. Biznesu i Nauki w Polsce

Business & Science Poland będzie gospodarzem debaty na temat mechanizmu dostosowania granic węglowych. Paneliści omówią kluczowe kwestie związane z tym nowym instrumentem w unijnym zestawie narzędzi klimatycznych. Egzekwowanie przepisów środowiskowych na granicach UE może nie być całkowicie nowym pomysłem. Jednak powiązanie z Zieloną Umową UE daje jej impuls i przybliża CBAM bliżej niż kiedykolwiek istnienia. A może nie?

Jak pogodzić ambicje klimatyczne UE i konkurencyjność – czy CBAM rozwiąże problem?

Zielone porozumienie UE prawdopodobnie przyniesie bezprecedensową skalę wymagań regulacyjnych. Nowe cele w zakresie redukcji emisji będą wymagały ogromnych inwestycji. Podniosą również koszty dla producentów w UE. Przemysł europejski podziela pogląd, że dekarbonizacja jest konieczna. Sytuacja ta pozostaje niezmieniona, ponieważ wysiłek ten zmniejsza udział UE w światowych emisjach tylko o kilka punktów procentowych. Nie możemy jednak zignorować wynikającego z tego wniosku, że potrzebne są również międzynarodowe wysiłki, aby dokonać rzeczywistej zmiany klimatu.

I tu do gry wkracza CBAM: nałożenie kosztów emisji dwutlenku węgla równoważnych z importem może stworzyć zachęty rynkowe do dekarbonizacji naszych partnerów handlowych, aby zmotywować ich do spełnienia naszych własnych ambicji.

Jest też druga strona tego równania: ponieważ nasi partnerzy handlowi nie dorównują wysiłkom UE, wzrośnie konkurencja ze strony międzynarodowych graczy. Utrzymanie konkurencyjności przemysłu UE w dążeniach do obniżenia emisyjności ma zasadnicze znaczenie nie tylko dla utrzymania miejsc pracy i dobrze prosperującej gospodarki europejskiej. Stara prawda ekonomiczna „złe pieniądze biorą dobre” służy również jako sygnał ostrzegawczy w polityce klimatycznej: jeśli unijni producenci niskoemisyjni nie będą w stanie konkurować, stracą udział w rynku na rzecz bardziej emitujących konkurentów, zarówno w UE, jak i rynki, standardy międzynarodowe. Spowoduje to globalny wzrost emisji gazów cieplarnianych zamiast zapobiegać mu. Badanie finansowane przez UE przeprowadzone przez Uniwersytet w Kopenhadze zwraca uwagę, że UE dekarbonizacja bez porównywalnych wysiłków ze strony reszty świata spowoduje deficyt handlowy UE, podczas gdy UE ma obecnie nadwyżkę. Co ważniejsze, plik redukcja 1 tony gazów cieplarnianych w UE spowoduje wzrost emisji gazów cieplarnianych pochodzących od partnerów handlowych spoza UE o 0,6 tony.

Puzzle bezpłatnych przydziałów

Projektowanie CBAM wiąże się z wieloma kwestiami technicznymi, takimi jak: jak wybrać branże objęte CBAM, jaką formę prawną powinien przyjąć, jakiego rodzaju emisje należy objąć, jak oceniać emisje z importowanych produktów – lista jest znacznie dłuższa. Ale jedną z kluczowych kwestii – ekonomiczną, prawną i polityczną – będzie związek między CBAM a istniejącymi instrumentami ucieczki emisji, czyli wolne licencje w ramach ETS i rekompensata za zwiększony koszt energii elektrycznej objętej ETS – właśnie z powodu kwestia konkurencyjności.

Dlatego wydaje się, że brakuje CBAM: ucieczka emisji ma miejsce nie tylko wtedy, gdy rynek krajowy zostaje opanowany przez import, ale gdy niskoemisyjna produkcja zostaje zastąpiona wysokoemisyjną konkurencją. Utrata sprzedaży eksportowej do przemysłu UE również stanowi ucieczkę emisji. Biorąc pod uwagę, że obniżenie kosztów wywozu w ramach ETS może łatwo sprowadzić się do subsydiów wywozowych na mocy zasad WTO, Komisja nie znalazła jeszcze rozwiązania zagadki konkurencyjności eksportu.

Ponadto, aby sprostać rosnącym ambicjom klimatycznym UE, przemysł potrzebuje bezprecedensowych inwestycji w innowacje. Wymaga to stabilnego i przewidywalnego otoczenia regulacyjnego i biznesowego. Cofnięcie bezpłatnych licencji ETS i rekompensata za narzut ETS nastąpiłoby wkrótce po rozpoczęciu 4. etapu ETS, kiedy firmy planowały swoją działalność i dokonywały inwestycji na podstawie ustawy uchwalonej przed laty. Zmiana przepisów po dokonaniu tych inwestycji podważa ich przewidywalność i opłacalność. Może to pośrednio osłabić zdolność finansowania procesów dekarbonizacji. Ponadto wycofanie bezpłatnych licencji ETS może w rzeczywistości karać sektory i firmy, które zainwestowały w technologie niskoemisyjne i należą do liderów pod tym względem. Twoje inwestycje mogą przestać przynosić zyski po przywróceniu obowiązku zakupu wszystkich licencji.

CBAM nie był testowany w żadnej jurysdykcji i jako taki nie może być uważany za w 100% pewną alternatywę dla istniejących instrumentów ucieczki emisji. Jednak CBAM i istniejące instrumenty można traktować jako komplementarne, ponieważ ich cele są różne: celem CBAM powinno być zachęcanie partnerów handlowych UE do redukcji emisji, podczas gdy celem bezpłatnych przydziałów jest ochrona europejskiego przemysłu przed ucieczką emisji., Zwłaszcza w eksporcie. rynki. Kwestia współistnienia obu elementów w sposób zgodny z WTO wymaga raczej gruntownej dyskusji niż pochopnych deklaracji.

W kontekście agendy klimatycznej UE koncepcja CBAM wydaje się „zbyt duża, by upaść”, ale bez rzetelnej odpowiedzi na postawione powyżej pytania może znaleźć się w kłopotach.

Dołącz do nas w debacie 21 kwietnia o godzinie 14:10, transmitowanej na żywo za pośrednictwem www.zpbsp.com

Polski Szczyt Klimatyczny i pierwsza edycja polskiego Multimedialnego Raportu Klimatycznego TOGETAIR odbędą się w dniach 21-23 kwietnia 2021 r. Dowiedz się więcej o programie, spotkaj się z panelistami i śledź dyskusje za pośrednictwem:

www.togetair.eu